hoofdstuk 2 : het ziekenhuis

4 1 0
                                    

Mijn ogen zijn dicht ik hoor stemmen. "Breng hem naar zaal 2!" Daarna hoorde ik niets meer.

Een dag later

Ik open mijn ogen. Ik heb serieuze pijn aan mijn been en hoofd. Ik laat een kreun aan mijn mond ontsnappen.

"Dus u bent wakker?", Vroeg een dokter waarschijnlijk."Ja". "Naam?" "Lukas Janssens" "hoe oud ben je?". Vroeg de dokter. "17", zei ik kort. "Herinner je u nog wat er is gebeurt?", Vroeg hij nu met op een serieuze Toon. "Ik ben in de auto gestapt, we waren op weg naar de luchthaven en dan kregen we een ruzie een daarna weer ik het niet meer." Er was een lange serieuze stilte."waarover ging de ruzie?", Vroeg hij. "Dat zijn je zaken niet.", Zei ik. "Ok, ow ik moet je dit nog zeggen. Je vader is overleden....", zei hij. Daarna stapte hij weg

Nee!! Dat kan niet! Er vlogen tranen over mijn wangen. Waarom moest hij nu doodgaan. Waarom?!!?! Ik haalde de infusen uit mijn armen en benen en probeerde weg te lopen. Toen realiseerde ik me pas dat mijn been gebroken is en dan val ik met pijn en tranen op de grond. En ik sluit mijn ogen.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Aug 10, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

NerdschoolWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu