My dream turn to reality??

I

Jay Pov...

Graveh naman paanong nangyari iyon... Napakahirap namang isipin sandali anong date na ba ngayon March 24

So bukas ang umpisa ng OJT namin at bukas din ang umpisa kung kelan kami magkakakilala ni Louise??

Matutuloy na ba.... Baka hindi....

Baka sa iba siya idistino.... Sandali nga lang bukas ko na rin ba makikilala ang nanay ko....

Hayysstt matulog na nga ako maaga pa ako bukas

_

Alasingko ng umaga umalis ako para pumunta sa hotel kung saan ako mag O-OJT at ito rin yung hotel kung saan magkikita kami ni... Louise....  Tatlong araw....

Tatlong araw ko siyang makakasama at hindi na ako papayag na kuhanin siya ni Dominic....

Antagal kong hinintay ang araw na ito....

Habang papasok ako sa pinto ng hotel ay may nakabunguan akong babae..

"aahhmmn miss sorry, tulungan kita,  sorry talaga miss"

"ayy pasensya ka na kuya di kasi ako tumitingin sa dinadaanan ehh sorry rin"

Pagharap namin sa isat isa. Wait eto ang iksaktong nangyari....  Magkikita kami ni Louise tutulungan ko siyang mamulot ng gamit niya mag sosorry kami sa isat isa at sabay kami ng papasok..... Siguro masaya rin kung bagohin ko ang hinaharap...

"ahhhmmnnn?  Kuya may problema ba sa mukha ko... May kulangot ba ko sa ilong.... O baka may rumi ako? "   sandali hindi ito kasama

"OJT ka rin... Tara sabay na tayo.. " sabi ko sakanya habang hindi ko na pinansin ang sagot niya malamang alam ko ang isasagot niya....

Nagtanong kami sa receptionist kung saan ang room ng nag papa OJT saamin... At dun ko na Nga makikita si mama..... Ang Vice President ng Hotel na ito..

Ano next mangyayari...  Hindi kakayanin ni louise nang mag isang gumawa kaya ipinartner ako sakanya hanggang sa maging close kami...... At maging partner.....

Parang kung anong mangyayare ayun ang nang yare..... Ngayon pangatlong araw na namin... At hindi ako makakapayag na magkikita sila... Hindi ko siya pipilitin makipag Game saakin dahil eto yung time na malalaman kong may Brain Cancer siya......

Kaya pag tinanong niya ako ng game... Sasabihin ko masakit... Paa ko dahil sa kakalakad.....

...

"game? " ito na yung tanong niya saakin... Karaniwan ako ang tumatanong sa kanya niyan

Wait bakit hindi ko masabi yung idadahilan ko..... At kusang gumalaw ang aking bibig at binigkas ang salitang ayaw kong mangyare

"game" pumatak na ang luha saaking mata

"oohh bat ka naiiyak?.... Dahil alam mong matatalo ka ngayon?  Noh? " wait paano niya nalaman.......  Ang alam ko... Hindi kaya ng utak niyang makalala dahil nga may Brain.. Disease

"paano mo nalaman?  Tanong ko sakanya"
Kinakabahan ako san please d niya alam

"dahil, ewan ko na feel ko lang" bakit hindi mo ituloy ang sasabihin mo natatakot ka bang malaman ko

"bakit ka kinakabahan" tanong ko sakanya

"ehh baka mamali ang predict ko... Hayyssst bahala na nga, ano game nah! "

Tumakbo na kami pagkatapos ng bilangan.... Hindi ko nalang muna siya paalisin.... Para hindi sila magkita

Natapos na kami sa paglilinis... At nagpapahinga na kami