Esma nın yaşadığı ev bizim okulun birkaç sokak ötedeydi. Yani 5 dakikaya orda olurduk ama bir sorun vardı yolda zombiler vardı ve bu da bizi geciktirebilirdi. Meteyle ben nasıl gideceğimizi düşünürken aklıma bir fikir geldi. Meteye anlattım. Kabul etti ve hemen işe giriştik. Okulun karşısında çift yönlü bir yol vardı. Eğer zombilere görünmeden bir arabaya gidebilirsek gerisi kolaydı. Okuldan çıkmadan önce hangisine binceğimizi tartıştık ve en sonunda okula en yakın araba olan honda civic markalı arabayı almaya karar verdik. Mete "Arabayı sen kullan ben sürmeyi bilmiyorum" dedi. "Tamam" dedim. Eminim ki Mete araba kullanmayı biliyodu ama korkusundan kullanamayacaktı. Gerçi bende korkuyodum ama arabayı biri kullanmalıydı. Bir anda aklıma birşey takıldı. "Mete sen düz kontak yapmayı biliyor musun?" diye sordum. Mete bana bakıp gülümseyince içimdeki tüm sıkıntım yok oldu. Okuldan yavaşca ve sessizce çıktık. Zombilere gözükmemeye çalışarak saklana saklana ilerledik. En sonunda arabaya yaklaştık ama bir sorun vardı. Araba kilitliydi. Mete bana baktı. Metenin ne yapıcağını anladım. Bu çok tehlikeliydi ama başka şansımız yoktu. Çok hızlı olmalıydık çünkü arabanın camını kırdığımızda tüm zombiler bizi fark ediceklerdir. Elime büyükce bir taş alıp camı kırdım. Arabaya ilk ben girdim ve direksiyon kısmına geçtim. Bu arada zombiler bizi fark edip bize doğru gelmeye başladılar. Bazıları koşuyodu ama çoğunluk yürüyordu. Mete arabaya biner binmez direksiyonun 20-25 cm altında iki tane kabloyu birbirine sürttüğünde araba çalışır gibi oldu ama çalışmadı. Mete bir daha denediğinde oldu. Kafamı kaldırıp koşan zombilerin önümüzde,yürüyen zombilerin ise biraz daha geride olduğunu görünce hemen gaza bastım tabi bu arada zombileri ezmeyi ihmal etmiyordum. En sonunda Esma gilin mahallesine ulaştık. Ortalarda hiç zombi yoktu. İşte bu çok tuhaftı. Hemen Esma gilin evinin önüne gittik. Bodrumlarına doğru gittik. Orda bir tane zombi vardı ve onunda sadece sol kolu vardı. Hemen elime büyük bir taş alıp zombinin kafasına attım. Zombi yere düştü. Sonra zombi bir türlü kalkamadı. Sanırım tek bir kolla bu zor oluyordu. Mete gidip zombinin kafasına tekme attıkça attı. Ve en sonunda zombi geberdi. Bodrumdan içeri girmeye çalıştık ama bir türlü kapı açılmıyordu. Sanırım arkasına destek koymuştu Esma. "Esma biz geldik kapıyı aç" diye seslendim. Sonra sesler gelmeye başladı. Sanırım desteği çekiyordu. En sonunda kapı açıldı. Esma beni görünce bana sarıldı artık kucağında 2 yaşında ki Salihle bu ne kadar mümkünse. Esmayla sarılmamız bittikten sonra " Ali şimdi ne yapacağız?" diye sordu Esma. Bende " Metenin amcasının ormanda av kulübesi var. Oraya gitmeyi planlıyoruz." dedim. Esma "Peki oraya kadar nasıl gitcez?" dedi. Ona honda civic markalı arabayı gösterdim. Esma "Bu araba yeterli olmaz. Gelin benimle" dedi. Garajlarının kapısını açtığında şok oldum. Çünkü karşımda siyah renkli bir transporter vıp vardı. Hemen sürücü koltuğuna bindim. Mete yanıma Esma da Salihle beraber arkaya bindi. Gps ye ormanın yerini yazdım. Bir müddet gittik tabi arkamızda zombiler vardı ama bir süre sonra peşimizi bırakıyorlardı. En sonunda ormana vardık. Mete bize yolu gösterdi ve kulübeye ulaştık...
