I want you here in 2 days, tiningnan ko ang phone ko ng matagal matapos kong ibaba ang tawag. Mukhang ito na nga ang simula. Hindi kami sumasali physically sa mga laro niya, ito ang unang pagkakataon na sasali kami phsically. Excited ako na babalik na kami, na makikita na namin ulit siya. Bumuntong hininga na lang ako.at itinago ang phone sa bulsa ko, pumunta ako sa kabilang kwarto kung nasaan ang kasama ko.
Liara,prepare your things,we are joining the game. Binigyan lang ako ng tango at saka bumalik sa ginagagawa niya.bumalik na ako sa kwarto ko para ayusin ang bagahe ko.
**
Its been 2 days matapos ang incident na nangyari at 2 days ko na ding di nakikita ang apat na makukulit na lalake sa room. So naging tahimik ang dalawang araw ko. Now, i am off to my room. Walang pagbabago, nosy bitches, mga pacool, nerds. Walang kakaiba sa araw na to. Pagdating ko sa room ay agad na akong dumiretso sa upuan ko, sinandal ko ang ulo ko sa may window pane at tsaka natulog.
Nasa kahimbingan ako ng tulog ng may maramdaman akong kamay na kumuha sa ulo,pinabayaan ko na lang dahil alam na alam ko yung amoy niya. Wala din naman kasing maglalakas loob na hawakan ako. Naramdaman ko na lang na nasa balikat na niya ako natutulog.
Hindi ko maintindihan ang pakiramdam ko, di ko alam kung bakit napaka comfortable ko sa kanya. Matagal din ata akong nakatulog dahil noong nagising ako ay may professor na sa harap at may dalawang babaeng nakatingin sa akin. Ang isa sa kanila ay nanlilisik ang tingin sa akin. Hinayaan ko na lang dahil medyo wala pa ako sa wisyo.
Avarie Slater sabi ng babaeng morena, matangkad at may magandang long hair ,siya ang nanlilisk ang tingin sa akin.
Liara Chun sabi din ng babaeng mukhang nakatingin sa kawalan.
Pinaupo na sila sa adjacent row namin. Habang papaunta sila sa designated seats nila ay nakatingin sila sa akin at di ko naman inatrasan ang tingin nila sa akin. Pabalik balik ang tingin ng 3 itlog mula sa kanilang dalawa papunta sa akin habang napaayos naman ng upo si Z.O sabay clear throat pero nakatingin lang din naman sa kanila.
Mabilis din namang natapos ang klase at dahil may 2 hours break ako ay pumunta ako sa may lumang fountain sa likod ng building namin. Walang masyadong students na napapadpad dito dahil na din sa ang eerie ng ambiance dito.
Pagkaupo ko dito wala pang ilang minuto ay may umupo sa magkabilaan ko, yung dalawang babae na kakapasok pa lang kanina.
Siya ba? Tanong ni avarie
oo. sagot ko
kaya pala. Sagot naman ni liara
pareho kaming napatingin ni Ava sa kanya
ha?naguguluhan kong tanong.
Ilang taon na din ba? Simula ni liara
Wag kang oa, babanat ka na lang liara. Napatawa ako dun
Di nga seryoso zwan, ang laki ng pinagbago mo simula ng bumalik ka dito, napabuntong hininga siya
Pero,admit it Ava, this change is better. I love hearing you laugh Zwan. It warms our hearts. And i saw liara smiled at me.
Nakaupo lang kami doon, walang nagsasalita, ninanamnam namin yung katahimikan.
Nakakarelax.
Namimiss ko yung ganito zwan. Liara
Asus, pasimple ka din liara sabihin mo na lang kasing namimiss mo din kami. Tawa ako ng tawa. Hindi halat pero baliw din silang dalawa.
Matagal na kaming magkakilalang tatlo. People may thought na aloof at wala akong firends oeri meron naman. They are my friends way back in japan. Mula noon ay sila na ang naging kaagapay ko sa mga investigations ko noong bibigyan kami ng mga missions ni Abuelo sa Japan. Liara is a genius, marami siyang inventions at napagaling sa data tracking, yang si Ava naman ang maasahan mo sa undercover missions,isa siyang magaling na asset. Kung infos lang ang kelangan mo, silang dalawa ang best na katandem.
Habang nagrerelax kami, bigla namang may nagsalita.
Sino kayo? Anong ginagawa niyo sa balwarte namin?sabay naman flash ng mga knives na leeg ng dalawang babae sa tabi ko.
***************************************************************
Sa wakas , salamat sa paginitindi niyo..
Siguro part ng pag momove-on ko mula sa mga nangyayari ay pagkakaroon ko ulit ng ganang magsulat. Salamat sa mga naghintay
BINABASA MO ANG
MY MYSTERIOUS HALF
Teen Fictionnagtiwala ka umasa ka, pero at the end of the day yung binitiwang pangako ay napako. nagmove on ka, mahirap, kinaya mo, pero ipinangako mong di na mauulit pa. nakakilala ng iba, muntik ka na namang umasa, buti na lang naging maagap ka. mas lalo mong...
