Pumasok na sila Mom sa Villa, it’s time for lunch na kasi. Nandito ako sa couch, nagmumukmok
"Where’s Julie?"
"Mom.. Umalis na siya. Bumalik na ng Manila."
Binatukan ako ni Max.
"Aray!"
"Eh sira ka ba’t pinabayaan mo?"
"Ayaw magpapigil eh."
"Wala dude, magkahiwalay na talaga kayo ng bituka." si Frank
"Edi pagdugtungin niyo ulit." si Mom
Napatawa naman nila ko dun. Pero nagsisisi pa rin akong pinabayaan kong umalis si Julie. Bakit hindi ko man lang pinilit na magstay. Iniwan niya si JM dito samin.
"Right"
"Anong right right ka diyan. Get up now and pack your things. Get a light and go back to Manila. Now!" sigaw ni Saab
Hinatak pa ako ni Kuya patayo at itinulak paakyat
"Dito muna si JM sa amin" sigaw ni Mom
Nilingon ko sila bago sumagot
"Sure kayo Mom?"
"Yes son. Pag hindi pa kayo nagkabati ni Julie, itatakwil ka na namin"
"Magbabati kami. Mahal ako nun e."
"Gago ka kasi Moe. Try mo kayang lumayo dun sa makating babaeng lapit ng lapit sa iyo"
"E hindi nga kasi ako ang lumalapit kay Hazel. Bigla na lang yung sumusulpot na parang kabute!"
"Oo na sige na. Ayusin mo na gamit mo"
Hinatak ko si kuya papasok ng kwarto
"Kuya, samahan mo ko pauwi"
"Ikaw ang gumawa ng gusot, ikaw magplantsa"
"Please kuya. Help me."
"Bakit nga ba kasi ang gagu-gago mo?"
Napakamot na lang ako sa ulo ko.
"Hindi ko nga kasi sinasadya"
"Sinasdya o hindi, the point is you still allow it to happen"
"Okay fine! Kaya nga I feel so sorry right now"
"Ewan ko sa iyo. You caught the most amazing woman in the world Moe kaya isa kang malaking tanga for always hurting her"
"Oo na kuya, tagos na tagos na sa buto ko. Kasalanan ko na"
At sinimulan ko ng ayusin ang mga gamit ko.
"Stupid stupid!" sabi ko sa sarili ko sabay gulo ng buhok
Ng matapos na ko magimpake.
"Guys."
Nakita ako ni mom
"Oh, alis ka na?"
"Yes mom. Bago pa mahuli ang lahat."
"Come here son."
Lumapit ako. Yinakap niya ko ng mahigpit.
"Mahirap mawalan ng minamahal. Wag mong hayaang mawala siya sayo."
"Yes mom. Thank you po. Di na to mauulit. Pangako."
Yinakap ko siya.
"Hoy, umalis ka na Moses." singit ni Max.
"Eto nga nga ate."
Nagpaalam na ko sakanila. Kailangan kong mahanap si Julie. Paalis na ko. Pagbukas ko ng pinto. Nagulat kaming lahat..
"JULIE?!"
Napanganga ako ng makita ko siya. Lumingon ako sa likod ko. Natulala din sila exept kay Mom. Naka ngiti siya.
"Julie. Buti bumalik ka. Nagalala ako ng sobra sobra"
Di siya nagsasalita. I hugged her. Yung mahigpit. Yung parang wala ng bukas.
"Mommy. Sorry. Please forgive me. Hindi na mauulit. Ayoko ng.."
Di pa man natatapos ang sinasabi ko, hinalikan niya ko.
"Shh"
At yinakap ko ulit siya ng mahigpit.
"Even if I had a million reasons to leave you daddy, I would still look for one to stay."
Natulala ako. Di ako nakapag salita. Di ko alam ang sasabihin ko.
"I love you. That is enough reason to stay. Kahit madami akong hindi naalala sa nakaraan, my heart is always shouting that she loves you"
"O god. I don’t know what did I do good to have you in my life"
"I love you Daddy"
"I love you too Mommy. So much. I’m so sorry, about Hazel"
"Let’s not talk about that talanding pangit. Kain na tayo nagugutom na ko e"
Everyone laugh. Julie and her sharp tongue. Hahaha.
