-Benim adım zeynep ama aile içinde bana zeyno diyorlar.Biz bir geniş aileden ibaretiz sadece dedem ben doğ madan vefat etmiş neyse sizi bunlarlan sık mayım.
Ogün sabah biraz geç kalkmıştım annem ka hvaltıyı hazırlamıştı yüzümü yıkadım ve sofraya oturdum yemek çok güzel gözüküyordu bir dilim salam al mak içi eli mi uzattım ve annem elime bi şap lak attı ve bana bağırdı:
-Napıyorsun sen zeynep
-Sadece Salam alı yordum anne annem:
-Bütün aile sofraya oturmadan olmaz
-Peki anne dedim ve sustum.
Camdan baktığım da yamur yağıp şimşek çakıyordu düşün müştüm ki heralde annem mevsin değişikliği yüzünden boyle kafası şaşmıştı.
Neyse yemeyimizi yedik ve ben her zamanki gibi ananemin yanına gittim ve herzamankigibi şaşır madığım bir olay oldu ananemin evindışındaki kulube yine kilitli ve annanem içeri beni sok muyor annanem pek konuş maz hatta hiç konuş maz sebebi dedemin vefaat etmesiymiş ananeme nekadar yalvarsam da hiçbir allah kulunu içeri sokmaz.
Yine yal varma ya gittim ve aynı kelimeleri soyledim
-Ananecim içerde ne olduğunu çok merak ediyorum lütfen beni içeri alırmısın .
Ama yine olmadı bianda ağlamaya gözlerim den yaşlar akıt maya başlamıştım kendimi durduramıyordum bianda bi ses
Bu kapı gıcırtısıydı annanem kapıyı açıyordu ben yavaşça içeri girdim
Ve burası çok küçük bir odaydı
Sağ tarafıma baktığımda gozlerime inanamadım.
Bubir el yapımı halıydı ananeme bildiğim halde sor dum.
-Annanecimm bu ne dedim ve yaşlı bunak birsesle:
-Bubir halı dedi ben sevinçten hoplayıp zıpalamak isti yordum ama bun ları hepsini içimden yapa bildim ve sakin ce ananeme şoylendedim:
-Annane sen konuştun .
Annanem ise gözlerini büyüterelk azını elleriyle kapadı.
Ben bunu kime yapıyorsun demeden beni okulubeden kovdu......
Yıllar geçti ben büyüdüm 16 yaşına felan geldim yine ogün gok yüzü kapalı ve bol bulutluydu.
Salona geçtim veayak larımı koltuğa uzatıp televizyon u açmak istedim televizyon donu yordu ve bi anda kapandı korkmaya başlamıştım avize sallanıyordu dışardan bi çılıksesi gelmişti ......
-Depreemmm..... Diye iyice urktum dışarı baktığım da annem yerde kanlar içinde yatıyordu yanına koştum annem kısık bir sesle:
-kızım ninenle kaçık kurtarın kendinizi beni bırakın diyerek ağlıyordu ve gok gürültüsüyle beraber annemin kafası yana düştü ve ben oanda bararak ağladım kendime:
-Zeyno vakit kaybetmemelisin diye ananeme koştum ananem yine kulubedeydi. Ananeme kapıyı aç nine diye bağırdım ses vermedi sonunda kapıyı kırdım ananem ağlıyordu ve son halının dikişini atıyordu ataratmaz halıyı alıp hazırlandı ve uzaklara kaştık.....
Ananemle bu gok olaylarının bitene kadar bir sığınma yerin de kalıyorduk çok üşümüştük ananeme üşüdüğümü söyledim ve bana yeleğini verdi ananem titreme ye başladı ve bırnun dan bir avuş kan geldi korkuyordum ananemin yüzü ben beyazdı ve gözleri nden kanlı yaşlar geli yordu ve oda anem gibi kaafsını yana düşürerek gozlerini kapamıştı.Ananema bağırdım ama uyan madı sonra kendi kendime soyledim:
-Hiç kimseyi allahtan başkabiri hayata donduremez kınalı elerini içine halıyı bırakarak kaçtı ve kendi yoluma baktım...
