- TEK BÖLÜM -
Soğuk bir banktaydım, son vagonun arkasından bakakaldım..
Ve sen o camdan kafanı çıkartıp el salladın.
Gittin,
Canımı, cananımı, varımı, yoğumu, yoksulluğumu bile aldın gittin.
Buz tutan rayların, gelen vagonların çıkarttığı kıvılcımlar da ısındım.
Yoktun, ve beni bir yoklukla bir başıma koydun.
Elimdeki bardağın çıkan buharında sevdim seni soğuk bank köşelerinde
kaç kişi kavuşup kaçı ayrıldı gözlerimin önünde.
Ama hiçbiri senin gibi sallamadı elini o camdan o oturduğun koltuk numarası bile aklımda.
Durmadan elime bakıyorum tam 5 ti o koltuk numarası üçüncü vagondaydın hayallerimi yanına aldın.
Bir çantaya tıkıştırılmış son parça eşya gibi beni de o rayların arasına buruşturdun attın.
Yoktun ve ben hala bekliyordum bile bile, dönmeyeceğini..
Bir tren sesi gibiydi tepesinde dumanı ile saçların tıpkı benzerdi, o gökyüzüne çıkardı senin saçların
benim omzuma dökülürdü, o yeni hayatlar taşırdı üzerinde. Bende seninle geçecek, nice hayaller
ama sende o tren gibi taşıdın hayallerimi aldın kalbimi. Dizlerim üzerine hiç çökmeden o kadar yara oldu ki dizlerim
Dili olsaydı seni tarif ederdi. Bilirim..
O kadar çok anlattım ki seni artık sokak çalgıcıları, sokak ressamları bile
Seni ben gibi tanıyor. Ve sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor..
Gülüşlerin aklıma geliyor sanki iniyorsun o vagondan koşuyorsun bana çantanı bir köşeye fırlatmış tek derdi kokumu almakmış,
ama gözlerimi açtığımda ne çantan bir köşede ne sen koşuyorsun nede o vagon orada.
Bu terminal kapatılalı tam 13 yıl oldu ve ben tam 13 yıldır tek başıma parçalanmış o soğuk bankta bekliyorum.
Kar yağarken bir türkü tutturuyorum "gelinliğin yağıyor güzelim" diye. Güneş yakarken tüm rayları bir koku geliyor gibi
Sanki senin gibi emanet gibi o terminal sen gittiğin günden beri öyle kokuyor. Yada senin kokundan başkasına tövbeliyim.
Artık koku denilen şey bana gelmiyor.
Ve ben tam 13 yıldır körüm gözüm seni görmüyor.. Ve ben tam 13 yıldır dilsizim. Elsizim, sensizim..
Sesim soluğum çıkmıyor elim ayağım tutmuyor. Tam 13 Yıl oldu sen gideli ve ben 13 yıldır bu yolu tepeli.
Gittin.
Ne yazacaklarımı.
Ne yazdıklarımı.
Ne yazamadıklarımı.
Ne anlayamayacaklarını.
Dinlemeden sen gittin..
Bense seni karton bardaktaki yarım katılmış çayın buharında sevdim.. O vagonla bende gittim ve tam 13 yıl..
Tam tamına 13 yıldır kendimde değilim.
Tam ve eksiksiz 13 yıl . Güzelim. 73 yılda geçse sen hala güzelsin ve ben hala o vagonda senin leyim..
O tren sensiz döndü bu terminale bilir misin. Ve ben 3. Vagonda 5. Koltukta hayaline sarılmış beklerim.Senden düşmüş bir tek tel toka ile bir ömür geçti güzelim . .
