O sabah uyandığında başına geleceklerden habersizdi bilmiyordu dünyadaki en acı veren olayla karsılacağını her sabah ki gibi okula gıttı haytından yıllarını çalacak olan kızla tanışıyor daha doğrusu tanışamıyor sessiz bir şekilde aşık oluyor kız ondan 1 sınıf üste okuyormuş sessizce kız orta okuldan mezun olana kadar 2 sene sessizce uzaktan sevmiş sadece adını soyadını biliyor birde okuduğu sınıfı kız mezun olduktan sonra yalnız kalmış çocuk 1 sene boyunca tenefüslere çıkmaz olmuş sürekli ağlar olmuş ve çocukta mezun olduktan sonra kaderin bir oyunu gibi kızın okuduğu liseye kaydını yaptırmış ve sanki, kız 1 sene sınıfta kalmış ve aynı sınıfa düşmüşler tabi çocuk bunu farkedince evrenin bize verdiği bir mesaj diye düşünmüş ve çocuk artık daha rahat ve mutluymuş çünkü sessizce aşık olduğu kız artık sınıf arkadaşıymış bir sabah okula gittiğinde kıza olan ilgisini aşkını sevgisini anlatmak için hazırlanıyormuş daha doğrusu fırtına gibi çoğalan heyecenını bastırmaya çalısıyormuş ve o anda kız sınıfın kapısından girmiş sanki dünya biranda yavaşlamış herşey ağır çekim modunda gibi hareket ediyormuş ve kzın yanına gitmiş o anda kıza olan ilgisini anlatmaya başlamış bütün duygularını kıza dökmüş kız dan tepki yokmuş çocuk soruyormuş "bir çevap vermiyecekmisin" diye onun bile cavabını alamıyormuş çoçuk kendi kendine düşünmüş acaba bu kız sağırmı diye kız o anda "bir şey demiyeceksen önümden çekil" diye cevap vermiş işte o anda herşey netlik kazanmış çocuk heyecandan konuşmayı unutmuş sadece içinden konuştuğunu farketmiş sonra çocukta sessizce kızın önünden çekilmiş bir kaç gün sonra çocuk tekrardan kızın önünü kesmiş kızda "geçen sefer gibi susacaksan çekil önümden" demiş çocukta tebessüm ederekten "hayır bu sefer konuşacam" demiş ve herşeyi anlatmış kızın cevabı kısa ve net olmuş "benim sevgilim var" demiş çocuğun o anda başından aşağı kaynar sular dökülmüş sadece sessiz bir şekilde "tamam mutluluklar" diyerekten kızın önünden çekilmiş ve çocuk günlerce ölü gibi dolaşmış etrafta yemek yemez su içmez komuşmaz olmuş...
