In de klas is de docente druk bezig met haar uitleg.
Ik let echter niet op.
Ik ben druk bezig met mijn potlood over de bladzijde van mijn schrift te laten gaan.
Waar zal Devan nu zijn?
Ik wou dat ik nu bij hem was. Hem wat beter kan leren kennen.
Ik schrik op uit mijn gedachtes als de hand van de docente opeens op mijn schrift ligt.
'Ga je zo ook aan het werk, Gijs?' Vraagt ze.
'Oh, sorry. Natuurlijk," zeg ik. De docente richt nog een keer haar ogen op mijn schrift en krijgt een kleine grijns op haar gezicht.
Honderden hartjes heb ik in mijn schrift zitten kalken terwijl ik aan Devan dacht.
'Weet je wat, laat maar zitten. Ga maar lekker door met waar je mee bezig was, als je morgen je huiswerk maar afhebt,' zegt ze dan en loopt terug naar haar bureau.
Zelf kijk ik nog een keer naar mijn schrift.
Wat ben ik een sneu persoon. Ik vind een jongen leuk maar durf nog niet eens echt mijn mond open te doen tegen hem.
—–--–—
Heb ik ooit gezegd dat ik eigenlijk heel trots ben op mijn cover?
Ik vind hem echt heel gaaf xD
JE LEEST
Oh, sorry. [bxb] (✓) || De 'As Straight As A Banana'-Trilogie
Short StoryHalfdood loop ik door de gangen van het schoolgebouw. Een jongen die bijna net zo groot is als ik botst tegen me aan. 'Oh, sorry,' zegt hij en is binnen drie tellen verdwenen. Twee jongens die per ongeluk (?) nog wel eens tegen elkaar aanbotsen i...