AŞK ÇIKMAZI

İLK TANIŞMA

-Sende kimsin?
(Korkuyla geriye doğru çekilmeye başladım,karşımda tanıyamadığım biri vardı ve elleri havada bana;
-Sakin ol sana hiç bir zarar vermiycem sadece konuşmak istiyorum seninle.
(Biraz rahatlamıştım o narin ses tonu beni biraz yumuşatmıştı...
-Ama yaklaşma bu mesafe iyi bence ee ne oldu sen kimsin?Ne istiyorsun benden???
(Tavrımı hoş karşılamıştı hafif bir tebessümle...)
-BEN....
(Zıııııııııırırrrırırrr çalar saatten gelen sesle bir anda uyanmıştım)
-Ooff ne bu sabah sabah yaa allahın bu kadar sevilen kulu güzellik uykusunu daha alamamışken bu saatte uyandırılması günah değilde nedir biri bana bunu açıklasın yaa???
(Bir kaç kez yüzümü ovuşturdum yorganımı üstüme çekmeye niyet etmiştim kii hışınla bir anda irkildim kim bunu yaptı diye sinirle etrafa baktığımda da karşımda Annemi gördüm elinde tutmuş terliğini tehditkarca bana doğru sallıyordu.)
-Ahh be kızım ilk günden geç kalcaksın okula yoksa terliğimi mi özledin hadi kalk uğraştırma beni daha bende hazırlanacam senle gelmek için neye yetişiyim bilemedim kii zaten amcanın sayesinde koleje kabul edildin yoksa bu puanlarla seni asla okutmazdım da sen ona dua et ne kadar para saydı allah bilir hadi güvenini boşa çıkarma kalk geldiğimde seni hazır görücem yoksa yersin terliğimi!!!!
(Odadan çıkmasını bekledim,o gittikten sonra isyan edecektim kapıyı kapattı ve kendimi yatağa sırtüstü attım ve sanki annemin birazdan geleceğini pardon elinde terliğiyle geleceğini unutmuştum...
-Evet anlayacağınız kadarıyla bugün ilk okul günüm liseye yeni başlıyorum amcam sağolsun o parmakla bile sayılamayacak puanımla muhteşem hayal edemiyeceğim bir okula yerleştirmişti beni o yüzden sabah sabah azar işitmemek için ayaklandım.
(Duş alacaktım bu felaket saçlarımla ilk günden rezil olmak istemezdim kokumda pek iç açıcı değildi duş aldım pek oyalanmamaya çalıştım normalde depodaki suyu bitirecek kadar kalıyordumda bugün ben istesemde annem izin vermezdi neyse iyice temizlendiğimden emin olduğumda çıkmaya karar verdim canım annem bana bırakamamıştı ütüyü bütün okul kıyafetlerimi ütülemiş ve sıra sıra dizip yatağıma yerleştirmişti canım yaa... özenle giyindim annem beni serseriler gibi görseydi odamdan dışarıya adım attırmazdı aklıma annemin -senle gelmek için lafını hatırladım sanki ilkokula gidiyorum kahvaltı yapmadan annemide bi şekilde ikna ederek sonunda evden çıkabildim ilk gün servisi kaçırmıştım o yüzden otobüsle gitmek zorunda kaldım ama tabi HAYAL PARLAR'ın şansından ne beklenirdi ki tabiikide otobüsün motorunda arıza çıktı ve benim yürümekten başka yapabileceğim bir şey yoktu arabadan oflayarak indim ara sırada şansıma lanet ederekte ilk günden okula geç kalmıştım ne güzel.... yolda yere bakarak yürüyordum ve her zamanki gibi kendi kendime konuşmaya...)
-Ahhhh ahh ne bu şans ya daha okula adımımı atamadım başıma gelenlere bak ya acaba sırada ne var!?!?!?!??!?
(Arkamdan beni sertçe iten bir şey oldu ve hızla yere kapaklandım canım yandığından acıyla...)
-Ağğhhh off of yaa kendimi tebrik etmeliyim herhalde yeter ya hem geç kaldım hemde yere düştüm!!!!bir dakka yAaa ben düşmedim kii......
(Sinirli bir şekilde etrafa baktım beni iten her kimse bugün son günüydü ama etrafımda kimse yoktu kii bir erkek de koşarak hızla yanımdan geçti yerden kalkmaya çalıştım o yanımdan geçen çocuğada sitem etmeye.)
- İnsan bir yardım ederdi yaa yok ya bu devirde insanlık diye bir şey kalmamış bunu tekrar anladım ben kendime yeterim yaa...
(Yerden çantamı almak için eğildiğimde çantamı yerinde göremedim yüzümdeki garip ifadeyle...)
-Bir dakka çantam yokkk!!!! nerede çantam???hayır ya felaket tellalıyım resmen başıma gelenlere bak yaa az önce beni iten kişi beni itmek gibi bir yanlış yapmış üstüne üstük çantamı alıp kaçmışş pislik ya iyi de ee ben ne yapıcam şimdi öğrenci kartım, param ,parfümüm ,tokalarım kitaplarım ve diğer önemli eşyalarımda onunla gitmişti...
(Yerdeki taşlara şiddetle vurdum elerimi saçlarıma daldırdım hepsini geriye attım etrafımda dönerken kendi kendime konuşmaya devam ettim her zaman ki gibi.)
-Ne eve gidebilirdim annem beni kesinlikle öldürürdü ondan kaçış şansım yoktu ne de okula gidebilirdim tekrar başka bir otobüse binebilmek için param yanii anlayacağınız ne evime ne okula gidebiliyorum ben ne yapıcağım ya şimdi allahım ya lütfen sana yalvarıyorum bana yardım et şu çantam geri gelsin eşyalarıma kavuşuyum yeter valla çook iyi bir kız olucam anneme bazı işlerde yardım edecem yaşlılarla iyi geçinecem çocuklar of onlar beni deli ediyorlar ama söz onlarlada iyi geçinecem ama ne oolu...
(Ettiğim dua bitmeden biri omzuma dokundu ona baktım ve...)
-Bir dakika daha duam bitmedi ama birazdan size dönerim tamam mı??
(Tanımadığım ama yüzünde söylediğim sözle hafif bir tebessüm oluşturuduğum biri vardı başını salladı onayladığını belirtmek için bende ona gülümseyip duama devam ettim.)
-Ne olur allahım dualarımı kabul et AMİNNN.....
(Yanımdakinin bana tuhaf baktığını görünce hemen kendimi ona çevirdim ve...)
-Ne oldu niye bana böyle bakıyorsun ben deli değilim sadece şansısızm sabahtan beri başıma gelmeyen kalmadı az öncede çantamı kaptırdım birine o yüzden dua ediyordum!!!!
(Tanımadığım çocuk bana biraz daha yaklaştı ve...)
-Eeee o zaman bende bir duayı hak ediyorum galiba....
-Ne alaka yaa sen bana ne yaptın ki dua edi...
(Arkasında sakladığı elini kaldırdı benim çantamı havada tutuyordu.o kadar şaşkın ve mutluydum ki bir anda ona sarıldım....ve onu sarmaya devam ederken ...)
-Yaa sen muhteşem bir şeysin ya çook teşekkür ederim sana resmen süper kahramanım falan oldun sen...
(Ona sarıldığımı fark ettim uzun bir süre ...geriledim ve üstümü düzeltip ona tekrar baktım ve şaşkın bir ifadeyle..)
-Aaa sen o kapkaççı beni yere ittikten sonra yanımdan hızla geçen sendin demek ayy bende o kadar insanlık ölmüş falan dedim kusura bakma yaa evet neyse tekrardan sağol ama gerçekten zaten ilk günden okula geç kaldım şimdi biraz tabanları yağlamam falan lazım acelem varda görüşürüz sağol tekrardan baybay.
(Yürümeye başladığım anda önüme geçti ona ne var bakışı atmaya çalıştım tek kaşımı kaldırmaya çalışarak tabi ki beceremedim ama denemekten zarar gelmezdi değil mi??durdum ve ne olduğunu sormaya karar verdim.)
-Ne var ya tamam eyvallah bir iyilik yaptın ama bir iyilik daha yap ve önümden çekil okula daha fazla geç kalamam anlıyor musun beni...
(Ellerini sokağa çevirdi ve orada duran bir arabayı gösterdi.)
-Ben seni bırakırım okula hem daha fazla geçte kalmazsın.
(Ona doğru sinirli bir adım attım ne sanıyordu bu çocuk kendini.)
-Yaa bir iyilik yaptın diye seninle takılacağımı falan mı sanıyorsun sen arabana baktığımda zengin biri olduğunu kolayca anlayabiliyorum bak...(Laflarıma başlarken parmağımı kaldırdım ve ona karşı sallamaya başladım devam ettim sözlerime...)
-Ben senin o takıldığın kızlardan değilim anladın mı canım ben züp...
(Ne söyleyeceğimi anladığı için ellerini dudağıma koydu ve beni susturdu.)
-Ne diyeceğini biliyorum beni zengin olduğum için şımarık ve züppe olarak mı görüyorsun ?galiba sana sorduğum soruyu yanlış anladın senin gittiğin okulda bende öğrenciyim zaten orası benim babamın tatlı kız züppeliğime gelince sana yardım etmek istedim bu sokaklar pek tekin değil çünkü o yüzden şimdi benimle geliyor musun yoksa burda mı kalıyorsun???
(Şimdi ona hak vermiştim ben hemen yanlış anlamıştım sözlerini doğru da söylüyordu başıma bu şansızlıkla daha çok şey gelebilirdi bu yüzden onunla gitmeye karar verdim ama söyleyemedim biraz bekledim ellerimle falan oynadım o da sıkılıp arkasını döndü ve...)
-Nasıl istersen güzelim teklif var ısrar yook!!
(Yanlış anlamıştı ben de hemen aceleyle öne doğru adım attım ve ona...)
-Duur dur ya tamam geliyorum bekle beniii.
(Vücudunu bana çevirdi tebessüm etti ve ilerleyip kapımı açtı.Bu nazik hareketi beni etkilemişti bende ona karşılık olarak tebessüm ettim.yol boyunca pek konuşmadık o kadar çok konuşan ben tek kelime bile etmemiştim biraz utangaçtım anlayacağınız sessizlik onun bana...)
-Ee sen kimsin?anlatsana biraz kendini bu yol çekilmez çünkü böyle hadi..
(Sesli bir şekilde derin bir nefes çektim ona biraz güvenim artmıştı tanımadığım çocuğa...)
-Yaa öncelikle sabahtan beri konuştuk ama daha isimlerimizi bile bilmiyoruz tanışalım önce sonra kendimizden bahsederiz ne dersin yanii bence daha mantıklı...
(Gülmeye başladı o da bu durumun farkındaydı isimlerimizi bilmeden sohbete falan başlamıştık.bende ona gülerek karşılık verdim ve ...)
-Ee hadi adın ne bakalım senin??
(Bana karizmatik bir şekilde bakarak...)
-Ateş Koran...
(Yüzümdeki şaşkınlığı gizleyemedim ve ona hızla dönüp...)
-Ne yani şimdi sen Koran'lardan mısın?
(Hafif bir tebessüm vardı yüzünde.)
-Evet te bu kadar abartacak bir şey yok sen kimsin kimlerdensinn????
-Ben soyadımı söyleyince o kadarda abartacak bir tepki olmaz yani sen tanınan birisin ama ben ancak oturduğum mahalleye geldiğinde beni sorsan sana birkaç kişi söyler.
(Ona döndüm yüzümden düşmeyen bir gülümsememle...)
-Ben Hayal Parlar.
-Hayal çook güzel bir isim seni temsil falan mı ediyor?
-Senin adında ne kadar güzel ve etkileyici olsada biraz ürkütücü duruyor bu da seni mi temsil ediyor??
(Soruma başını bende bilmiyorum gibi salladı.yol boyunca ara sıra çaktırmadan birbirimize bakıp sonrada göz göze gelmemizle geçmişti ve sonunda o çook merak ettiğim ama bi türlü bugün gelemediğim okula varmıştık.kendisi hemen arabayı park etti ve ben ona dönüp bugün yaptıkları için ona küçük bir teşekkür olarak yanağını öpmeye karar verdim ama utangaç olduğum için o kafasını daha bana çevirmemişken hemen yanağına bir buse kondurdum ve teşekkür edip hızla arabadan inip orayı koşarak terk ettim emindim arkamda şaşkın ama kesin hafif bi tebessümle birini bıraktığıma.. Okulun önünde durdum ve kendi kendime...)
-Vayy be helal olsun amcama ya bu devirde kimse kimseye bunu yapmazdı o zaman benim onun güvenini boşa çıkarmamam lazım başarılı olmalısın Hayal!!!
(Bir anda yere düştüm ama bu sefer hissetmiştim birinin beni ittiğini kendi kendime söylendim önce..)
-Offf bu iki oldu artık olay çıkaracam ya kim beni ittii ya?!?!?!
(Başımı kaldırdığımda 3 yapılı ,kaslı ama beni ittiklerine göre gerizekalı olan erkek gördüm.Sinirle ayağa kalktım ve hesap sormaya başladım.)
-Yaa siz kendinizi ne sanıyorsunuz ya size aileniz hiç terbiye vermemiş mi?Kendinizi nasıl bir halt sanıyorsanız!!!!
(Bu lafıma karşılık üstüme yürümeye başladı bende refleksten ve azıcık korktuğum için gerilemeye ama durdum ve...)
-Ya siz hangi akla hizmet bana size hiç bir şey yapmamama rağmen sataşıyorsunuz haa kimden cesaret alıyorsunuz siz???!??!?!
(O pis sırıtışından sonra...)
-Kaptanımızdan tatlı kız!!!
-Kimmi...
(Lafımı tamamlayamadan erkekler yana doğru açılıp parmaklarıyla aynı anda bana...)
-Kaptanımız ATEŞ KORAN!!!
(Önce biraz şaşırmıştım ve inanmamıştım ama karşıdan onun deri ceketinin ceplerine ellerini koymuş artist artist yürüdüğünü görünce o olduğunu anladım ama bu emri bunlara onun vereceğine inanmadım ve onun yanına koştum hemen gülümseyerek beni kurtarmaya geldiğini falan düşündüm .)
-Ateşşş oh iyi ki geldin bunlaar...
(Biraz geriledi yüzünde o tanıdığım çocuğun ifadesi yoktu aksine kaba sert kötü bir bakış vardı benim konuşmama izin vermeden erkekler bize şaşkınlıkla bakıyorlardı birisi şaşkınlığını giderip bize doğru bir kaç adım atıp sonunda konuşabildi.)
-Kaptan sen bu kızı tanıyor musun????
("Bu kızı"derken alayla söylemişti ne vardı ki beni tanımasında anlayamamıştım ama rahattım sonuçta Ateş beni koruyup tanıdığını falan söyleyecekti .....değil mi??? Hiç bir şey söylemdi ne evet ne hayır ona yaklaştım ve gözlerine bakmaya başladım uzun süre bakıştık ama sonra bakışlarını nefretle benden çekip arkadaşlarına yaklaşarak...)
-Abi saçmalamayın ben bu kızı nereden tanıyım bunun gibi kızları benim gözüm görür mü???
(Gözlerim ha doldu ha dolacaktı beni tanımıyormuş gibi yapıyordu ve beni küçümsüyordu ama neden bunu yapıyordu ki...)