AŞK ÇIKMAZI

TUZAK

***Arkadaşlar biraz geciktiğinin farkındayım kusura bakmayın okul telaşı falan derken biraz ara verdim ama telafi edecem...Hepiniize İyi okumalar

...1 SAAT ÖNCE...
ATEŞ'ten
Etrafımda dönüp duruyordum aklıma hiçbir fikir gelmiyordu!Bana yardım etmeleri için Kaan ve Baran'ı çağırdım birlikte düşünüp karar veririz diye düşündüm.Onlara doğru kafamı çevirdim şu an ki halleri ne kadar gülünç olsada önemli bir konuydu o yüzden ciddileştimm...Ne mii yapıyorlardıı?!?!?! Ben bir şeyler bulmaya çalışırken onlar telefonda bir şeyler okuyup kıskıs gülüyorlardı. Ben onlara dönünce telefonu bırakıp tavana bakıp bir şeyler düşünüyormuş gibi yapıyorlardı...
Onlara hızla yaklaştım ve her birinin kafasına bir şaplak attımm. İkisi dee "Noluyo Lan" dercesine bakıyorlardı bana şaşkın gözlerle...

Çınar"Abi ne oluyor? Ne diye vurdun ki kafamıza?!? Aklıma çok fazla fikir gelmişti ama kafama vurunca hepsii uçtuuu gittii...
Baran"Aynen abi ya! Benimde aklıma çok şey geldi ama sen vurunca unuttum hepsinii...
"Arkadaşlar şaka maka artık bir şey bulmalıyız erkenden!"
Çınar"Ateş neden bunu bu kadar istiyorsun???"
"Şu anda bunu anlatamam dostum ikinizede, ama zamanı gelince bilmeniz gereken her şeyii en ince ayrıntısına kadar öğreneceksiniz o zamana kadar biraz sabretmenizi istiyorum..."

İkisi ellerini omzuma koydu

Biz seninleyiz sen ne zaman istersen anlatırsınn.'

Dediler...

"Teşekkür ederim anlayışınız için... Evvveet nerede kaldık? Gerçekten azıcıkta olsa düşünüp bir şey bulamadınız mı???"

İKİSİ DEE...

Ç&B 'Valla azıcıkta olsa düşünmedim itiraf ediyim.'

"Offf!! Ne yapmalıyım, ilham perilerim neredesinizz??!?!?

******
Bir kız koşarak yanımıza geldi tuhaf bir kızdı ne olduğunu anlamak için bir-iki adım attım.

'Ateş sensin değil mii?'
"Evettee sen kimsin?"

Yüzüne yerleştirdiği tebessümle elini bana uzattı...i

'Ben Yağmur'

Soğuk ve çekingen bir şekilde tokalaşmasına karşılık verdim

"Eee yani buraya gelmekteki ve tanışma amacın ne ?"
'Az önce ki konuşmalarınıza kulak misafiri (!) oldumm.'

Ona tek kaşımı kaldırdım...

'Yani geçerken konuşmalarınızı duydum ve dinlemek istedim doğrusu...'
"Yani bunları duydun ve bunu herkese anlatmamak içinnn karşılığında bir şey mı isteyeceksin?!?!?"

Ellerini hızla havaya kaldırdı hayır dercesine salladı...

'Yoo...böyle bir amacım yokk. Size yardım edebilirim.'

Anlamsızca baktım ona...

"Nasıl yanii???"
'Ne yapabileceğinizi biliyorum. Bunu yaparsak ikide bir uğraşmak zorunda kalmazsınız bir daha...'
"Peki sen neden böyle bir şey yapıyorsun? Ne yaptı kii sana??"
'Aaa... Aramızda geçen bir meseleden ötürü diyelim kapatalım. Bak ikimizde kârlı çıkarız. Ne dersinn? Yardım ediyim mi sizee?'

Ne diyeceğimi bilmiyordum sadece çook kötü bir fikir sunmasından korkuyordum. Ama neden onun için endişelenip ondan intikam almam gerektiğinin nedenini bilmiyordum aklımda ki düşüncelerle kalbimde ki düşünceler bir değildi yarışıyor gibiydiler kazanan ona ne olmasını gerektiğine karar verecekti... Hemm bi dakka ben ATEŞ KORANım fikrini beğenmessem hayır der kurtulurdum. Değil mii!?!?!