Bir hafta o ev bu ev gezdik sonunda etrafı duvarlara çevrili bi bağ bulduk büyük bir yer di içeriye girdik dönüşmüş yoktu ama bi kız vardı kısa boylu uzun simsiyah saçları vardı korkmustu " bana zarar vermeyin "
"Korkma sana zarar vermiycez"
"Niçin burdasiniz"
"Güvenli yer arıyoruz "
"Siz kimsiniz"
"Benim adım Alper bunlarda dostlarım askeri lisede Öğrenciyiz yani oyleydik ya sen"
"Aslı ben"
Sohbete devam ettik iyice kaynastik yanına oturmustum Burçin bize bakıyordu kiskanmisti volkan ise esrayla konuşuyordu Aslı bana baktı "kaç ayda yaptın bu kadar kasi "
"Babam askerdi hep çalıştırırdı beni"
Gözlerime bakıyordu "kirpiklerin çok güzel ler gözlerinde rengi ne ya dışı yeşil gibi içi kahverengi"
Bana mı yavsiyo lan bu
Burçin sinirle bakiyodu acı cekiyodu dünya karsilikliydi
(BURÇİN İN GÖZÜNDEN)
Kıza bak ya Alpere yavsiyo bişey yapmalıyım o beni seviyor " hey alper bakarmisin"
"Ne oldu " sesi sinirle çıkmıştı bana kızgındı
"Biraz konuşmamız gerek"
"Sabah konusuruz"
Gerçekten kızı sevmismiydi olamaz öyle birşey kendi elimle Alper'i kaciramam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombilerin Dünyası
ParanormalDünya artık insanların değil zombiler yer yerde TSK halkı evde kalması konusunda uyardı özel harekat askerleri sokaklarda neler olacak kimse bilmiyor ama kesin olan birsey var eskiden gezdigimiz sokaklar artık hiç güvenli değil
