Kan
Kiminin son nefesi olan,
Kimininse akciğerlerini yakan nefesle birlikte alınan ilk nefesi.
Üvey babam, en çok bu hayatta canımı yakan kişi. Annem ise beni değilde onu seçen ruhsal acım. Biri bedenime, biri ruhuma siyah izler bırakan beceriksiz ressamlardı.
Hangisi daha acıydı ?
Yorucu ve sıkıcı bir okul gününden sonra nihayet eve adımımı atmıştım. Yorgunluğumu atmak için duşa girdim. Kısa bir duşun ardından odama yönelmiştim. Havluyla vücudumu kuruladıktan sonra üstüme mor unicornlu pijamalarımı giydim. Tam o sırada dış kapının açılma sesiyle hafif irkildim çünki onun geldiğini anlamıştım sevgili üvey babacım (!) Odama yaklaşan ayak sesleriyle iyice korkmaya başladım. Kapımın cırtlak bir sesle açıldıktan sonra yağlı saçları, kısa boyu ve elinde pis kokan içki şişesiyle o gelmişti. Hızlı adımlarla üstüme gelmeye başladığı anda pek fazla kaçacak yerimin olmadığını anladım. Saçımdan sertçe tutmasıyla beraber aşağıya sürüklemesi bir oldu canımın çok yanmasıyla çığlığı basmıştım. Küçük tek katlı evden yorgun ve cılız bedenimi kolayca çıkarttı. Arabaya bindirip kendininde binmesiyle beraber kapıları kitledi. Orman yolundan arabayı sürmesiyle beraber korkum iyice arttı artık korkudan titriyordum arka koltuktan sürücü koltuğuna doğru eyilip
''Durdur arabayı ! '' diye bağırmaya başladım. Kötü kokan pis nefesiyle yüzüme doğru
''Kes sesini '' diye bağırdı. Arabanın içinde çığlık atmaya ve titremeye başladım nefes alamıyordum astımım tutmuştu, akciğerlerimdeki nefes adeta yanıyordu. Arabayı ağaçlık bir yerde durdurdu. Kapımı hızla açarak yine saçımdan çekiştirdi artık susmadan titreyerek çığlık atıyordum.
''Kes sesini orospu ''diye bağırdı.
''En ala orospu çocuğu sensin'' diye bağırdım ve tam o anda çok sert bir tokat yemiştim. Yanağımın acısıyla bir kez daha kaderime çığlık attım. Bir ağacın sert gövdesine yüzümle çarpmamla yere düşmem bir oldu. Ağzıma metalik bir tat gelmesiyle dudağımın patladığını anladım. Üzerime gelmeye başladı pijamamın alt kısmını kaldırmaya çalıştı ben izin vermeyince sinirinden yırttı. Pijamam artık göğsümün altına kadar yırtılmıştı boynumu emmeye ve ısırmaya başlamasıyla ormanı inletecek dercede bir çığlık attım bundan rahatsız olmuş olacakki geriye çekilmesini fırsat bilerek ayağımla ittirdim. Tam ayağa kalktım koşmaya başlayacaktım ki ayağımdan tutarak kuvvetli bir şekilde çekmesiyle yeniden yere kapaklandım. Yeniden üstüme çıkarak boynuma gömüldü. Bense bağırarak ittirmeye çalışıyordum tam o anda uzaktaki depodan çıkan birkaç takım giysili adam gözüme çarptı.
''Yardım edin'' diye ne kadar bağırabilirsem bağırdım. Birisi farketmiş olacakki etrafına bakındı bir kez daha bağırmamla benim tarafıma baktı, ve bana doğru koşmaya başladı bense hayla bağırıyor ve üvey babamı yani bu iğrenç adamı ittirmeye çalışıyordum. Aniden üstümden bir yük kalkmasıyla o adamın üvey babamı üstümden attığını anladım. Ben hayla transa geçmiş bir şekilde ağlıyorken yardıma gelen kişi üvey babamı dövüyodu. Üvey babamın yüzü kanla kaplanmıştı.
''Lütfen artık yeter yapma '' diye bağırmamla üvey babamın üstünden kalkmıştı. gerçekten tükenmiştim artık. Ben ne kadar dik durmaya çalışsam da nalet kaderimin iplerine takılıp tökezleyerek düşüyordum
Cüsseli, esmer, keskin yüz hatlarına sahip yakışıklı adam bana doğru döndü. O an bir sessizlik yaşandı...
Ardından yakışıklı adamın arkasındaki iri uzun boylu heriflere tok sesiyle verdiği emriyle irkildim
''Kızı eve götürün, adamı depoya''
uzun bir macera bizi bekliyor...
melekler öpsün kalbinizden.
