NONA ; the ninth first son

chapter six

chapter six

BEN's POV

padabog akong lumabas ng silid. nakakainis na si Ram. puro nalang pakikipag landian kay CD ang laman ng utak.

nakita ko na naman silang magkaholding hands kanina sa tapat ng tulog na si Will.

hindi nya din ako pinansin nung papaalis na kami. hindi nya ba alam na kailangan ko rin ng words of inkaredsmint?? puro nalang kasi Milo! Milo! si Milo na walang alam! akala mo lang wala! peru me--- okey, hindi kasali yun.

"hintay naman dyan, Ben!" sigaw ni Esteban.

"lalim ng iniisip natin ahh... inlab ka no??" panunuya nya sakin.

"h-hindi ahh!!" why am I even shuttering?!!

"inlab ka ehh, naiisip mo ba sya palagi?"

panung hindi?! ipinaglihi ata ni mama sa kiti kiti yun eh. palagi pang napapahamak. napangiti tuloy ako ng maisip ko ang mukha ni Ram pag nadadapa sya nung mga bata pa lang kami.

"napapangiti ka pag naaalala mo sya"

oo naman.

"nag aalala ka sa kanya."

kasi nga, baka kung mapano.

"even without make up,she still looks so gordyos por yo."

naman!

"hindi mo kayang mabuhay ng wala sya"

talaga!! hindi ko kakayaning wala si Ram sa tabi ko. liban lang ngayun kasi naiinis ako.

"naiinis ka pag may kasama syang iba"

kasasabi ko lang dibah?! malapit ko nang inumin yung Milo nayun! ggrrr!

"aha!! huli!! inlab ka nga!"

"what!!?.... baka nga--- teka!! pano mo nalaman?! wala naman akong sinabi ahh?!"

saykik pala ang saydlayn nito.?!

"haha! take it from the expert,bro!"

ekspirt mo muka mo!! ginulo mo lang utak ko. ahetchu na!!

"maiba ako, ilang taon na kayo ni Jewel... I mean, na mag on" kaingit to'ng lalaking to, hantatag ng lablayp!

"apat nadin, alam mo ba na si Jewel ang nanligaw sakin?"

tatag din ng mukha!

"di nga, pwera biro... hindi nga ako naniwala nung una... no, wala

akong pinaniniwalaan nong una.

nung bata ako nadepress ako ng malaman kong anak ako sa labas.

pagkain ang napagbalingan ko. kaya ako lumubo.

dahil dun kinahiya ako ni mama.

pero, pinatunayan ni Jewel na iba sya sa kanila. na ... mahal nya ako.."

it took me a minutes to digest what he just said.

though alam ko naman na ganun nga talaga ang buhay nya, peru knowing Esteban, he's just another happy-go-lucky type na puro

pagkain ang laman ng utak.

hindi ko alam na dinidibdib pala talaga nya yun.

"i'm happy for you,bro" "thanks... peru alam mo? dapat sabihin mo na sa kanya

yang nararamdaman mo...before its too late"

oo nga naman... ganun pa nga pumorma si Ram ngayun, may umaaligid na.