This Is Everything I Didn't Say /Stalia

1.

Merhaba Malia.

Sana söylemek istediğim bir şey var ama söylemeyi beceremediğim için bunları yazıyorum.

Büyük ihtimalle hiçbir zaman bunları görme şansın olmayacak ama yine de bana, bunları sana söylüyormuşum gibi hissettiriyor.

Uyurken beni kucaklayan kişi olmandan her zaman nefret ettim. Evet uyumanın en rahat hâli senin beni kucaklaman ama yine de bir parçam bundan hep nefret ediyor.

Hiçbir bir erkek, küçük kaşık olmanın hayalini kurmamıştır elbette.

Ha, bir de sabah okula gitmeden önce yemeğini benden önce bitirmenden nefret ediyorum. Ben daha sonuna gelemeden çantanı sırtlanıp arabaya binmeden ve babamla birlik olup benim ne kadar yavaş yediğim hakkında dalga geçmenden nefret ediyorum.

Nefret ettiğim bir diğer sey ise, ehliyet almak için çalışmaya başladıktan sonra cipimi kullanmaya çalışman. Her şey tamam ama buna izin vermemi bekleyemezsin. Sonra kendine yeni araba aldın ama yine de okula beraber gidiyorduk. Bu seni cipimi kullanmak istemekten alıkoymadı biliyorum ama en azından sonra istemekten vazgeçtin.

Ama en çok neyden nefret ediyorum biliyor musun? Şuan beni kucaklayamayacak olmadan, babamla benimle dalga geçemeyecek olmadan nefret ediyorum. Yanımda olmuyor oluşundan nefret ediyorum.

Ne yapmam gerekiyor? Yanıma geri gelmen için?

Aptal cipimi sürmene izin vereceğim, Malia. Yeter ki yanımda ol.