This Is Everything I Didn't Say /Stalia

135.

Malia,

Bu bir veda.

Kendimi öldürmüyorum. Malesef ki öyle bir şeye kalkışamıyorum. Zaten şuan ölmekten daha beter olmuş haldeyim.

Babama bunu yapamam.

Zaten izin de vermiyorlar böyle bir şeye kalmışmama.

Neyse, sana veda etmek için gelmiştim. Bir psikolog ile konuşturuldum zorla ve bunca zamandır yaptıklarımı anlattırdı bana. Ben de ona senden kalanlara sarılıp ağladığım ve sana mektup yazdığım gibi şeyleri söyledim.

Sana da itiraf ettiğim gibi, senin yokluğun taşıyamayacağım bir şey. Bu yüzden bunu aşmak istediğimi söyledim.

Çok bencilce biliyorum ama bu beni bitiyor. Kendimi siklemiyorum bile ama bu babam başta olmak üzere herkesi bitiriyor. Bunu onlara yapamam.

Seni unutmayacağım, keşke yapabilsen ama yapamıyorum. Sadece kendimi başka şeylerle meşgul ederek bir süreliğini seni aklımdan çıkaracağım ama biliyorum ki yine her gece senin için ağlayacağım.

Birlikte kararlaştırdığımız gibi, dedektif olacağım Malia.

Birlikte kararlaştırdığımız şeyler içerisinde yapacağım tek şey bu olacak galiba. Biliyorum, çok göstermedim ama sana da söylediğim gibi geleceğimin bir parçası olmanı istiyordum Malia. Ama şimdi seninle kararlaştırdığım şeyleri sensiz yapmak beni daha da kahredecek bu yüzden sadece dedektif olmakla kalacağım.

Bu arada, bir yıl olmuş sen gideli. Daha dün gibiydi. Dün gibi hatırlıyorum gidişini ve hâlâ dün gibi acıtıyor.

Malia, bunlar son sözlerim.

Sadece sana daha önce hiç söylemediğim ama söylemem gereken şeyleri söylediğim 134 mektuptan sonra bu sonuncusu.

Bunları hiç duyamayacak olman beni üzüyor ama en azından sana karşı hissettiklerimi sonunda bir şekilde açığa çıkarmış olmama seviniyorum. Sen bunu hak ediyordun. Belki hiç duymayacaksın ama yine de gerçekler bu. Bil ki, suçlanacak tek kişi benim. Belki bir gün bu mektuplar eline geçer ve ben senin yanında olamam. Bil ki, bazı sayfalarda üzüntüm sinire dönüştü ve seni suçladım. Ama sen suçlu değilsin. Suçlu olan tek benim Malia.

Sen sadece beni fazlasıyla sevdin.

Ben de seni sevdim.

Seni çok sevdim Malia.

Hâlâ da seviyorum ve biliyorum ki asla ama asla seni sevmeyi bırakmayacağım çünkü sen insanın hayatında sadece bir kere gelen o kişisin. Ben de senin için o kişiyim.

Bunu anlamam uzun sürdüğü için özür dilerim.

Ne kadar verdiğimiz sözleri tutamamış olsak da, birbirimizi bıraksak da,

Kalbim, seni hiçbir zaman bırakmayacak.

-Son-

Şimdi, aklınızda sorular vardır. Eğer varsa yorum atabilirsiniz.

Kısa ve çok kasvetli olduğunun farkındayım. Anlık gelişen bir durumdu ama bunlar hep Stiles'dan duymayı umduğum şeylerdi ama sanırım Stiles Malia'nın değerini ancak o gidince fark eder.

Neyse, sorularınızı bekliyorum. Aklımda bir bölüm daha var, tepkinize göre onu da yazmayı düşünüyorum.

Kapak için iremyldray 'a teşekkürler ^-^ Ellerine sağlık.