Merhaba Malia,
Az önce Scott aradı ve artık evden çıkmam gerektiğini söyledi. Evden çıkmak istemiyorum, Malia. Senin her köşesine dokunduğun, her yerinde bana seni hatırlatan koskocaman bir ev varken neden dışarı çıkayım ki?
A aldığın ilk testi hatırlıyor musun? Hani çerçeveletip çalışma masasının üzerine koyduğumuz test? Birkaç gündür onunla uyuyorum. Hatta uyurken çevrenin üzerine yatıp camı kırdım. Herhangi bir yaraya sebep olmadı. Vücudumda izi geçmeyen tek bir yara var o da senin biz, uhm, sevişirken sırtımı pençelediğin yara. O yarayı açman olayı bölmüştü ve bütün gece özür dileyip durmuştun ve hatta bir ay boyunca bana yakın durmamaya çalıştın ki bir daha bana zarar vermeyesin. Bir ayı o şekilde harcadığımız için çok pişmanım. Şansım olsa, her tarafımın yaradan geçilmeyeceğini bilsem bile, o bir ayın her gününü sana yakın olarak geçirirdim.
Şansım olsa, değitirmek istediğim o kadar çok şey var ki...
Ama yok, yaptıklarımı değiştirme şansım yok, ne de yapacaklarımı değiştirme şansım yok.
Son günlerde bununla kafayı yemiş durumdayım. Babamın gece devriyesi olduğu günler gizlice içiyorum ve değiştirmek istediğim şeyleri düşünüp duruyorum.
Keşke, senin ne kadar değerli olduğunu göstermediğim bütün o zamanları geri alabilseydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
This Is Everything I Didn't Say /Stalia
Fanfiction" Biliyorum, çok geç ama bu söylemediğim ama söylemem gereken her şey."
