This is my story

14

Ik mag uit het ziekenhuis en meteen naar Zweinstein, wel dat mocht eigenlijk niet, maar ik doe het lekker toch! Niemand weet dat ik vandaag terugkom dus ik ben heel erg nerveus. Ik zit in de trein die helemaal leeg is op mij na, ik zit in een helemaal lege trein, weet je hoe cool dit is! Ik kijk naar buiten, de weg die ik elk jaar heb gedaan, alleen zaten Fred en Albus altijd bij me, of Albus toch, in het eerste jaar Fred niet. Ik zucht en bijt nerveus op mijn nagels. Het is bijna middag en ik denk dat ik al te laat ben voor mijn les voor de middag. Ik stap uit de trein en ga met de kar naar school. Ik loop door de lege gangen en ga mijn boeken ophalen. Ik heb nu verweer tegen de zwarte kunsten en loop nerveus naar mijn lokaal. Ik klop braaf op de deur en al snel hoor ik dat ik binnen mag. Ik open de deur en grijns naar onze professor. 'Sorry dat ik te laat ben' zeg ik waardoor Fred en Albus zich meteen omdraaien en me verbaasd aankijken, net als de rest van de klas trouwens. Ze springen tegelijk op en lopen naar me toe en knuffelen me dan. 'Ik heb jullie ook gemist' lacht ik en dan slagen ze me beiden op mijn bovenarm waardoor ik bang word. 'Maya Adriana Jasmine Cooper Malfoy' zegt Fred bestraffend waardoor ik grijns. 'Laat ons nooit meer zo hard schrikken' zucht Albus waardoor ik grinnik. Ik ga achter de jongens zitten en de hele les zijn we aan het praten. Ik heb drie weken van school gemist en dus de slijmballen staan bijna voor de deur waardoor ik toch bang word. De les was uitgelopen waardoor iedereen al in de eetzaal zit. 'Waarom zei je niet dat je terug kwam' vraagt Albus. 'Ik vind verassingen wel leuk' grinnik ik. 'Pap zei dat je nog zeker een week in het ziekenhuis moest blijven' zegt Fred die zijn armen over elkaar slaagt. 'Ach ja, jullie familie zat in het complot' grinnik ik. 'Gaat het echt goed' vraagt Albus bezorgt. 'Ja, ik moet alleen rustig aandoen, omdat ik eigenlijk pas volgende week naar school mag, maar ik miste jullie te hard' zeg ik slijmend. 'Je verveelde je gewoon' zegt Fred droog. 'Dat kan ook' zeg ik knikkend en we zijn bijna bij de grote zaal als ik stop. 'Ben je bang' vraagt Albus en ik knik. 'Geen zorgen, wij zullen eerst gaan' lacht Fred. 'Voor de verassing' vult Albus aan en de twee lopen de zaal in waar ik heel veel lawaai uit hoor. Ik haal diep adem en duw nu ook de deur open waardoor iedereen omkijkt en me verbaasd aankijkt. Ik zie James verbaasd kijken en als ik naar hem grijns staat hij recht en komt naar me toe gelopen. Als hij voor me staat pakt hij mijn wangen vast en kust me waardoor heel de zaal begint te klappen en juichen en ik grijns tijdens de kus. Hij laat me los en kijkt me grijnzend aan. 'Ik zei toch dat je voor me ging vallen' grijnst hij. 'En je hebt het moment weer verpest, goed bezig Potter' zeg ik lachend en ik loop samen met hem naar de tafel en ga naast hem zitten. 'Welkom terug' zegt Louis waardoor ik grijns. 'Leer je das knopen' zucht James die nu doorheeft dat mijn das echt slecht geknoopt is. 'Het lukt niet' zeg ik blozend terwijl hij mijn das knoopt. 'Sinds wanneer ben je uit het ziekenhuis' vraagt Lena. 'Betere vraag: Hoe zit het tussen jou en Al' vraag ik terug waardoor ze rood wordt net als Albus. 'Ze zijn samen' zegt Fred. 'Oh, ik heb een hoop plagen in te halen' zeg ik grijnzend. 'Sinds wanneer ben je uit het ziekenhuis' vraagt Lena nog eens. 'Gisteren' mompel ik. 'Moet je dan niet in bed liggen'vraagt Albus bezorgt. 'Waarschijnlijk' mompel ik weer. 'Ben je gestoord' vraagt Fred waardoor ik grijnzend opkijk. 'Dat is een ja' zucht hij, maar ik zie zijn grijns. 'Man ik heb dit eten gemist' zeg ik terwijl ik bij pak. 'Merken we' lacht Louis. 'Eet maar eens... wacht hoe lang ben ik al wakker' vraag ik waardoor de rest hoofdschuddend grinnikt. 'Ach ja, erg lang, of het voelde toch zo' mok ik en ik pak nog een hap en sta dan recht. 'Wat ga je doen' vraagt Scorpius. 'Naar mijn broertje' zeg ik en ik loop naar de andere kant van de zaal. Ik plof naast hem neer en hij kijkt me verbaasd aan. 'Je weet dat dit Zwadderich is' vraagt hij waardoor ik lach. 'Dat weet ik, maar ik had ineens door dat je mijn broer bent' zeg ik en ik kijk hem aan. 'Blijkbaar' lacht hij. 'Hé, dit is niet jou tafel' roept een Zwadderaar. 'Hé, niemand boeit het' roep ik terug. 'Dus Adriana of Maya' vraagt Scorpius. 'Kies maar' zucht ik en ik leg mijn hoofd tegen zijn arm. 'Gaat het' vraagt hij bezorgt. 'Ik ben moe, ik lig drie weken in een bed en nu ben ik moe' zucht ik. 'Ik moet van pap op je letten dus ik zou zeggen dat je naar bed moet' zegt hij. 'Ik weet het, maar ik wil tijd doorbrengen met jullie en leren, want man ik loop achter' zucht ik. 'De leerkrachten begrijpen het huis wel. Ga naar bed Adriana' zegt hij waardoor ik glimlach bij die naam. 'Ik zie je morgen of straks' zeg ik en ik geef hem een knuffel en loop dan naar mijn slaapzaal. Ik kruip op mijn bed en pak wat schoolboeken om toch maar wat te leren. 'Ah, Maya' zegt Laila die binnenkomt. Ik kijk haar aan en zucht. 'Weet je dat James me gekust heeft' vraagt ze vals. 'Ja, dat weet ik, de dag dat ik "verdween"' zeg ik. 'Oh ook toen je weg was. Die kus van daarnet tussen jullie betekende niks, hij kust andere meisje, zoals ik' grijnst ze en dan pakt ze haar boeken en gaat weer weg. Ik kijk haar verbaasd aan en bijt op mijn lip maar hou de tranen in. Ik dacht nu dat James weet wat ik voor hem voel, hij geen andere meisjes meer kust, ik had het duidelijk fout. Ik val naar achter en kreun. 'Waarom maken ze het me zo moeilijk' zucht ik en dan val ik langzaam in slaap.