march 15
Pasikat na ang araw pero ang diwa ko gising na gising pa. Ilang oras naba akong tulala, kahit anong pilit ko di ko magawang ipikit ang aking mga mata, ganito ba talaga kung maglasing sa kape. Ilan bang cafe amerikano ang nilaklak ko kasi I feel so high that I really wanted to die. How could the world be so cruel to me?
All my friends in just one snap nagagambang mapasali sa endangered species. Si Brigette aalis na papunta Paris, sobrang nag alala ako sa kanya. Pano kasi ako lang ang nagtatyaga sa machine gun niyang bunganga. Baka sa sobrang tararattatat niya, may biglang magtapon nang granada sa kanya, I'll catch your grenade pa naman ako sa kanya.
Sina Cola at Lara, dapat kamuhian ko sila dahil itinago nila sa amin yong tunay nilang relasyon, kaya lang ayaw ko naman maging kontrabida, mas trending sa barkada yong pag iibigan nila, its 1 out of 6 ang vote kaya nakiayon nalang din ako sa majority. Im sure they will spent their time for their wedding preparations.
Si RR nagkagirlfriend na rin. I should be celebrating kasi napatunayan kong hindi talaga siya bakla. Sa lahat ng kabarkadang lalaki mas malapit siya ni Brigette sa amin. Isang text mo lang, andiyan na agad siya. We not already the 1st priority. Option nalang ang papel ko.
Si Clara naman, siguro mas mauna pa itong makaalis bago pa kay Brigette. Gusto ko siyang icomfort kaya lang pano ko magagawa yon kung ako mismo kailangan din ng comfort. I cant bring her down and drown her in the sea of loneliness.
Si Brandon? sinong mag aakala na engage na ang loko! Matagal ko nang alam na CEO ito, Chief Expending Officer, pano kasi kong makawaldas ng yaman ng pamilya parang wala ng bukas, okay sana kung kami ang mas nakikinabang, pero mas pinili niya ang kandungan ng ibat ibang babae kaysa loyal niyang friends. Halos pinipilit na nga naming pumunta siy sa gatherings namin, ngayon pa kaya maglalaan yon ng time na malapit ng madisband ang grupo.
Ako naman, si Dyosa pa rin as usual no major major changes happening in my life. Ito pa rin isang ordinaryong office girl, no boyfriend, no car, no enoug savings, no house, pati ang no friends malapit na ring madagdag. Ahhh! This is so frustrating, ayaw kong mag inarte but this what I'm feeling right now., bawal bang mag emote kung may time!!!. Nalihis bigla ang pagdradrama ko ng kasunod na text message sa aking cellphone. Kinuha ko kaagad iyon at sinimulang basahin yong nasa inbox.
Text from:
Brigette: Gud am Loka! pang Famas award yong pagiging best actress mo kagabi ah! anong meron? Usap tayo mamaya.xoxo ( Definitely no! I need some more time for my own!, saad ng subconcious mind ko.)
RR: Hey Pretty! Take some Advil i'm sure sasakit ang ulo mo sa dami ng nainom mong kape. Call me please. (bakit Advil baka loperamide tiyak LBM aabutin ko sa dami ng kapeng nainom ko..napaisipisip ko!)
Lara: Girl, nakalimtuan kong sabihin ikaw pala yong Maid of Honor namin.( What??di ko pa nga tanggap na sila na ni Cola,mgagawin pa ako MOH,sigaw ng isispan ko.)
Cola: Guys! you can start saving now para sa gift niyo sa kasal, we are expecting extravagant from you guys! lav yah! (kwitis na lang kaya, para ang saya-saya!, napaisip din ako bigla ha.)
Clara: i am really sorry guys, kung umalis ako bigla without futher explaination. In the right time kong kaya ko na, I will let you know. ( im sorry gurl for stealing your moment, pagbigyan mo ako just this once!my heart & mind in unison nilang sabi)
I just cant turn away from my friends ganito ang epekto nila sa akin. Im am breathing because of them, they are all part of my system now, but because of their pasabogs news I dont know what I am to them. It just that I dont belong to their world now, habang sila sa kanila umiikot ang mundo ko. Iooff ko na sana ang cp ko ng bigla naman may nagtext.
from Brandon: Hey! I heard what happen last time?Hope your okay. I know you will. ikaw pa!
And finally i cant control my feelings and burst into cry..The less i am expecting to text it's brandon pa the black sheep of the gang, kailan pa ito naging caring..Well, maybe I just overwhelmed with mix emotions and naguguluhan ako. Kahit ako hindi ko maintindihan ang aking sarili. Kung kailan naging matanda ako ngayon pa ako naging emotional.
Well, Im decided to have time for my self. I pack some clothes good 2-4 days. Bahala na saan ako mapadpad I just want a long ride and peaceful place para makapag isip. I give myself break from work, stress, and away from my friends. Nang maayos na ang dapat kung kilangan I grab my packbag then headed to nowhere, I dont know where yet, but I'll make sure na pag uwi ko I will be good and mature. Mahaharap ko na ang mga kaibigan ko.
------
Brigette
I'm been calling Dyosa for several times simula kaninang umaga, I also called in her working place ang sabi lang absent ito. My God! It's already evening ganun pa rin out of coverage area. Sa isang dekadang pagkakaibigan namin ni Dyosa ngayon pa talaga nangyari ito thats why I am starting to have goosebumps. Nang hindi ko na matiis agad akong pumunta sa apartment niya.
Patay lahat ng ilaw, but I try knocking many times baka kasi nakatulog lang ito sa sobrang pagod kagabi but wala talaga, that's why I decided to use my duplicate keys for her apartment. When I open the door, Agad akong tumakbo sa kwarto niya, but then walang Dyosa akong nakita. I dont wanna think negative things but the truth is I am freaking frustrated now.. Then one by one I decided to call the gang baka lang kasama nila si Dyosa. But mas lalong nangibabaw ang hinala ko ng malaman ko ni isa sa mga kaibigan namin walang nakakaalam nasaan si Dyosa. Did Dyosa just run away from us? Bakit naman? few questions from my mind.
Our circle of friends got worried also, Dyosa had no one to run to, because we know we are her only friends and family na rin she left. Nasaan ka ba Dyosa? naluluhang bulong ko. Akala ko joke joke lang ginawa niya pag iyak kagabii totohanan na pala. Lakad balik lang ako sa sala habang nag-iisp, isa isang nagsidatingan ang mga kaibigan namin sa apartment niya. This is truly a state of emergency for our friendship at kilanagan mabigyan agad ng atensiyon.
