Baby Girl

Baby Girl No.3

Τοποθετώ διστακτικά τα χέρια μου στην άκρη του εσωρουχου του προσπαθώντας να τον κοιταω για να παιρνω συνέχεια την έγκριση του. Το κατεβαζω και έπειτα τον πιάνω στα χέρια μου. "Θες να ξαπλωσεις;" του λέω έχοντας τον ακόμα στα χέρια μου. Κάνω πίσω και αφού κανει αυτο που το είπα σκυβω πιο χαμηλά και κάνω την κινηση που εκανα πριν αλλά με το στόμα. Τον ακούω να βαριανασαινει και νιώθω ευχαρίστηση. Οταν νιώθει πως θα τελειώσει με σπρώχνει και γυρναω ώστε να είμαι στα τέσσερα και αυτός να μπορεί να τον βάλει πλήρως μέσα μου. Τρίβει την περιοχή μου και μπαίνει κατευθείαν μέσα μου με φορα κανοντας με να πέσω μπροστά και να ακουμπησω το κεφάλι μου κάτω στο στρώμα πάλι. Συνεχίζει μέχρι που νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν απο ευχαριστιση καθώς τελειωνω. Τοποθετεί τα δάχτυλα του στην κλειτορίδα μου κανοντας το ακόμα πιο δύσκολο για μενα. Οταν τελειωνω βγαίνει απο μέσα μου και με γυρίζει ανάσκελα. Με φιλάει στο λαιμό και τα χείλη μου. Νιώθω ειλικρινά τόσο όμορφα. Ανεβαίνει στο κρεβάτι και μπαίνει κάτω απο το σεντόνι κανοντας μου χώρο να πάω και εγώ. Ξαπλωνω δίπλα του και με τραβάει στην αγκαλιά του. Παρόλο που με μετακινεί αυτός και σήμερα συνέχεια δεν νιώθω οτι αναγκάζομαι. Εχω το κεφάλι μου χωμένο στο λαιμό του μοιριζοντας ακατάπαυστα το άρωμα του άντρα που τόσο λατρεύω. "Θες ακόμα να φύγω;" ψυθιριζω, "ποτε δεν ήθελα", "τοτε;", "σου κάνω κακό δεν το καταλαβαίνεις;", "νομιζω πως μ'αρεσει να καταστρεφομαι", "δεν... δεν θέλω να σε χρησιμοποιώ άλλο. Δεν θέλω να σε χτυπάω, δηλαδή θέλω αλλά μονο αν θες και εσυ. Οχι γιατί δεν σε σεβομαι αλλά γιατί απλα καυλωνω με αυτή τη φαση. Δεν θα σου φερομαι άλλο σαν το παιχνιδακι μου. Και θα σε κρατήσω κοντά μου μονο αν είσαι διατεθημενη να μου ανοιχτεις και να μου δείξεις πως να σε κάνω να νιώθεις ομορφα γιατί αλλιως θα πρέπει να μείνεις μακρια μου. Αξιζεις τα παντα που μπορεί να προσφέρει κάποιος και δεν θα συμβιβαστω με κάτι λιγοτερο απο αυτο". Τι είπε μόλις τώρα; έχω μείνει να τον κοιταω χωρίς να μπορω να ξεστομισω λεξη. Πως απαντας στον ανθρωπο που μέχρι χθες σε χτύπαγε απλα για τις καυλες του και τώρα σου λέει οτι θέλει να σε κανει χαρούμενη; υποθέτω πως δεν λες κάτι. Τον εσφιξα στην αγκαλιά μου ως απαντηση και κολλησα τα χείλη μου στο λαιμό του. "Θες δηλαδή να είμαστε μαζί; σαν κανονικό ζευγαρι. Οσο μπορούμε να γίνουμε τελοσπαντων" "Θέλω όσο τίποτα" χαμογέλασε. Πρωτη φορά τον βλέπω να χαμογελάει και να μην είναι για προστυχους λόγους. Και έτσι έληξε εκείνο το βράδυ με εμένα μέσα στην αγκαλιά του ανθρώπου που ταιριαζα περισσότερο στον κοσμο. Ηξερα οτι η σχέση μας δεν θα είναι φυσιολογική αλλά ήμουν διατεθημενη να του αφοσιωθω. Και όπως έλεγα παντα... ο "έρωτας" απλα δεν είναι για ολους.

______________________________________________

Διαβαστε το ιματζιν μου με τιτλο "Μελαγχολική Στοκχόλμη" πιστεύω θα σας αρεσει 💜. (Ειναι μικρού μήκους -20 κεφάλαια περίπου)