Hoofdstuk 5

136 11 2
                                    

Pov Melvin

Het is koel in het winkeltje bij het tankstation. Terwijl de dokter een flesje water afrekend, kijk ik naar de chauffeur, die heel relaxt staat te tanken. Het is verschrikkelijk heet buiten, maar die man lijkt er geen last van te hebben. Verzonken in mijn gedachten merk ik niet eens dat Link ineens aan komt rennen, met Jeremy in zijn armen. Ineens schrik ik uit mijn gedachten wakker en ik vlucht me richting Link. Hij legt Jeremy hijgend en zwetend op de grond. "Jeremy," hijgt Link. "Heeft een aanval gehad!" De dokter komt net rustig uit het winkeltje lopen en ook als hij Jeremy ziet liggen lijkt hij geen haast te hebben. "Het komt wel goed," begint hij. "Jeremy moet nu gewoon even rusten. Leg hem in de auto."
Link en ik tillen Jeremy de auto in en leggen hem op de achterbank. "We kunnen weer verder hoor ik net!" Roept de Dokter, die achter ons staat te praten met de chauffeur. "Hoe moeten wij gaan zitten Dokter? Jeremy houd de hele bank bezet maar u zei net dat hij moet blijven liggen..."
De dokter komt bij ons staan en kijkt de auto in. "Hmmm," begint hij. "Als ik mijn stoel naar voren schuif, kan een van jullie op de grond bij Jeremy, en de ander kan bij de tassen in de kofferbak." Link kijkt even lacherig naar de auto, en dan terug naar de dokter. "Dit meent u niet."

En toen belande ik in de kofferbak, en Link op de grond bij Jeremy. Dit rit was al warm en lang, maar hier achterin werd alles nog 100 keer erger. De reis leek wel jaren te duren...

Tot ineens de auto tot stilstand komt. We staan op een parkeerplaats, ergens aan de rand van een stad. De chauffeur mompelt iets in het spaans. Hij wijst richting een weg, die in de bergen verdwijnt, en schud zijn hoofd. Daarna opent hij zijn deur en stapt hij uit. Zelfs de dokter, die alles telkens zo goed had voorbereid, lijkt even van slag. De chauffeur is ondertussen achter de auto, opent de kofferbak en laat me vrij. "Hij wil ons niet door de bergen heen naar onze bestemming brengen." Legt de dokter geïriteerd uit. Hij begint wat in het spaans te praten. De chauffeur en de dokter worden het blijkbaar niet eens, want hij pakt de koffers uit de auto, laat Link en de ondertussen weer wakkere Jeremy uit de auto stappen, en vraagt de dokter om te betalen. En weg was de taxi.

Bijna geen enkele auto ging de bergweg in, en wilde ons meenemen. We pakten een groot stuk karton en de dokter schreef er wat spaanse woorden op;

'Llévame a Canyet de Mar'

Daar stonden we dan een uur mee te zwaaien, met maar een paar auto's die even stopten. De paar vertelden ons  zij ons wel mee konden nemen, maar ze konden allen maar 2 of 3 mensen meenemen. En dat zou betekenen dat er 1 of 2  moesten achterblijven. Toen we bijna de hoop wilden opgeven, reed er een zwarte auto langs, hij toeterde een paar keer. Iets verderop kwam de auto tot stilstand en er stapten aan alle kanten mensen uit. "Link! Jeremy!" Schreeuwde een meisje. "Kom hierheen, wij nemen jullie allemaal wel mee!"

The Youtube VacationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu