Keyifli okumalar :)
"Deniz geç kalıyorsun!"
Her sabah duymaktan baktığım o cümle. Üstelik keyifli bir 3 ay aradan sonra...
Yüzüme, avcuma biriktirdğim suyu çarpıştırırken bir yandan kafamda türlü türlü düşünceler dönüyordu.
Yeni okuluma geçiş yapmam nedeniyle kimseyi tanımıyor olmam beni fazlasıyla ürkütüyordu çünkü.
Biliyordum, insanlar kötü. Defalarca sırtımdan bıçaklanmam beni "sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer" kıvamına getirmişti.
Acaba nasıl bir gün olacak?
İyi insanlarla dostluk kurabilecek miyim?
"Deniz servisinin gelmesine 15 dakika var!"
Düşünceler beynimi tavaf ederken geç kaldığımın farkında bile değildim.
Gitmek zorunda mıydım!
Gitmeyip de ne yapacaktım? Tüm gün evde televizyon karşısında mı geçirecektim? Tabii ki hayır.
"Kendi kendine konuşmayı bırak da gel kahvaltını et!"
"Geliyorum!"
Bir yandan saçlarıma şekil vermeye çalışırken bir yandan da anneme cevap yetiştirmeye çalışıyordum.
Belime kadar uzanan siyah saçlarımı taradıktan sonra aşağıya inebildim. Ağzıma bir kaç lokma attıktan sonra ayakkıbılarımı giydim.
"Ben çıkıyorum anne!"
"İyi dersler, dikkatli ol Deniz herkesle gereksiz samimiyet kurmanı istemiyorum!
"Tamam annee! Görüşürüz.
Yeni okulum, yeni hayatım, yeni dostluklarım, maceralarım başlasın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yine Yeniden
Romance"Bitti sanmıştık. Sevmeseydik yine yeniden." Bitti sandıkları hikayeleri yıllar sonra karşılaşmalarıyla tekrar alevlenen ve hiçbir zaman bitememiş bir sevginin hikayesi...
