19:30 • geroenzo

2.

Gerenzo

Ik klapte net mijn laptop dicht toen ik het geluid van mijn telefoon af hoorde gaan. Het klonk gedempt. Ik keek om en zag dat mijn telefoon niet op mijn bed lag. Langzaam stond ik op en hoopte dat het geluid nog eens zou afgaan. Dit gebeurde niet.

Ik gaf de hoop op en liep naar beneden. Toen ik de woonkamer inliep zag ik mijn moeder op de sofa zitten. Mijn moeder is ziek. Ze praat in zichzelf. Het beste is gewoon om haar te negeren. Ik liep zachtjes richting de koelkast. Als ze teveel geluid hoorde, raakte ze in paniek. Met alle moeite trok ik de koelkast deur zo zacht mogelijk open. Het lampje deed het niet meer. Ik slikte toen ik mijn moeder harder hoorde praten in zichzelf. Zachtjes pakte ik een flesje water uit de koelkast en sloot hem weer. Zo stil mogelijk liep ik de woonkamer weer uit en ging op mijn bed zitten. Alweer hoorde ik het geluid van mijn telefoon. Waar is dat ding? Ik stond opnieuw op. Ik hoorde iets vallen en keek om. Mijn telefoon lag op het scherm.

Ik drukte op de homeknop van mijn iPhone en las de naam "Jeroen" op mijn scherm als enige notificatie. Ik drukte erop. Ik las woord voor woord wat hij te melden had. Hij zei dat we vanavond om 19:30 welkom waren bij Marije. Waarom weet ik dit nu pas? Het is al 17:30.

Op het moment dat ik dat dacht belde een onbekend nummer me. Het duurde een paar seconden tot ik opnam en hief de telefoon langzaam naar mijn oor.

"Hallo?" Er werd privé gebeld, waar ik altijd nerveus voor ben. "Gerenzo?" Marije's vertrouwde stem klonk door de telefoon, wat me deed opluchten. Ik glimlachte en zuchtte opgelucht. "Hey," zei ik zachtjes en wachtte af. "Hey! Heb je misschien zin om vanavond met mij en Jeroen iets te doen bij mij thuis?" Ik slikte hard, ze moest mij nog uitnodigen. "Ja!" zei ik instemmend. "Cool, zie ik je vanavond om 19:30 bij mij!" zei ze en ze hing op.

Omdat het al 17:45 was, besloot ik me maar alvast klaar te maken en op te frissen. Voor de zekerheid pakte ik slaapkleding en mijn tandenborstel in en ook mijn telefoon oplader en camera waarna ik naar beneden liep om mijn moeder te laten weten waar ik uithing vanavond.

Toen ik beneden kwam zag ik mijn moeder in de keuken staan, ze leek ontspannen. "Hey mam," zei ik zachtjes. Ze draaide zich om en toen ze mij zag glimlachte ze. "Dag, jongen." Ik haalde diep adem voordat ik zei wat ik ging doen vanavond. Ze knikte instemmend en zei dat ze het leuk vond. Mama is in een goeie bui, thank god. "Kan je nog wel even naar de supermarkt voordat je gaat, Gerenzo?" Ik knikte en pakte de boodschappentas uit de keukenla.