.. و من غير تردد ولا تفكير وبمنتهى التهور رن وسام جرس باب مى
مى بتفتح بتلاقى وسام ..!
مى كانت طالعه ولابسه الطرحة واسدال صلاة! واتخضت من منظره ده
مى: وسام .. مالك يا حبيبى ؟!
وسام: (خد ايدها ونزل عالارض من غير ما يحس وبدأ يتكلم بصعوبة مع الدموع ) بابا ... عنده ... سرطان !
مى اتخضت ومستوعبتش الى بيتقال .. بس كل الى عملته انها قومته ودخلته جوه ع طوول .
وسام قعد عالكرسى .. ومكانش مركز هو فين ولا بيعمل ايه ، بس الاحتياج الى خلاه ميفكرش غير ف مى تشيل معاه همومه . ده يأكد انه بيحبها وميقدرش يستغنى عنها ونسى حتى المشكلة التافهه الى مابينهم .
مى جابت من جوه كاس عصير ساقع وادتهوله عشان يهدى ويملك نفسه كده ويجمع .
مى : ايه بس يا وسام مالك ؟ انا عمرى ماشفتك كده
وسام: (بيبص بصة انكسار ) بابا عنده سرطان يا مى .. انا حاسس ان هيحصلى حاجة
مقدرتش اشوف امى وهى بتسمع الخبر ولا اقدر ع كده.. هربت !
عملت نفسى نازل الف بالعربية وجتلك.. لاقيت نفسى برن الجرس ومش عارف عملت كده ازاى !
مى مسكت دماغه وهو قاعد عالكرسى وهى واقفه وضمته ليها اوووووى ودموعها نزلت ع طول
مى : متزعلش يا وسام .. ده قضى ربنا ، هو انا الى هعلمك ؟ ده انا عارفه ان لما بضعف انا او بيحصلى حاجة انى بتسند ع حاجة قوية
عارف الحاجة دى ايه ؟
انت يا وسام !
وسام: انا مش متصور ابدآ ده ، انا مجربتش فراق حد بحبه غير مرة .. وقدرت اقف ع رجلى من تانى
المرة دى مش هقدر
اه انا عندى 32 سنة .. بس محتاج لابويا يكون جنبى واتسند عليه .. نفسى يفرح بيا واولادى يجرو عليه ويفرح بيهم
فجأة كده !
خلاص
نهاية حد بتحبة قربت
مى : (اتدايقت مى لما ذكر دنيا فالاول بس سكتت عشان حالته ) ايه ده ايه ده يا وسام ؟! انت الى بتقول الكلام ده
أنت تقرأ
ღ•انــا ابقـى مرات حضرته !•ღ الجزء الثانى
ChickLit(الجزء الثانى من رواية لسه اجمل يوم مجاش ) ويسو وميووووش عارفه انهم وحشوكو كتيييييير طبعآ.. طب فاكرين احر حاجة كانت بينهم ايه ؟!
