RENKSİZ

85 13 4
                                    

Hayat bazen hiç ummadığımız yerden bizi yakalar, paçamızı bırakmazdı. Aslında kendimizle alakalı çoğu şeyi seçemezdik, belkide seçemediğimizden bu kadar mutsuzduk.
Düşüncelerimi kendi kendime dile getirirken kapım çaldı

"Nil Hanım kahvaltıya lütfen."

"Pekala."

Kahvaltıya indiğim zaman babam ve müthiş karısını masada kahvaltı yaparken, cilvelişirken gördüm. Babam ben gelince toparlandı tabii ki müthiş karısıda.

"Ahh Nil'cim akşamki parti için alışverişe çıkmalıyız."  dedi .

"Teşekkürler ama hayır."

Cevabıma bozulmuş gibiydi ama umrumda da değildi . Akşama kadar uyuyacağımın hayalini kurup onları görmezden geldim ve kahvaltım bitince hemen yatağıma girip uyudum. Ahh uyku her şeye çözümdü. Dünyadan kopmamı sağlayan en büyük yardımcılarımdandı.
Kapım çaldı ve 'gir' komutumu duyduğu anda yavaşça içeri girdi.

"Nil hanım lütfen kalkıp parti için hazırlanır mısınız?"

"Tabi." Diyip hazırlanmaya başladım. Aşağıya indiğim zaman herkes hazırdı. Arabaya bindik ve kısa bir süre sonra partinin olacağı yere vardık.  Parti yerine geldiğimizde baya büyük bir otel olduğunu farkettim. Babam ve mütişlisi herkesle sohbet ederken ben sıkıntıdan patladım. Etrafı gezme kararı aldım. Büyük bir yerdi. Gezilecek çok yer olmalıydı. En azından bu saçmalık bitine kadar idare ederdi. Yerimden kalktım ve yürümeye başladım. Bazıları dönüp bakıyordu ama umursamadım. Dışarıya doğru çıkarken bir inleme sesi duydum. Kafamı sesin geldiği yöne doğru çevirdiğimde annem ve tanımadığım birisi hiç hoş olmayan pozisyonlardaydılar. Çok şaşırmıştım. Bir anda koşmaya başladım. Kimseyi umursamadan otelin havuzuna atladım. Soğuk her zaman iyiydi ve düşünmemi sağlıyordu. iyice derine inip içinde durdum donuyodum bi anda bişey yukarı çıkardı karşımda gözünün rengini çözemediğim bi çocukla karşılaştım
"Havuzumdan çık."

"Hıı."

"Diyorumki havuzumdan çık !"

bende bişey demeden havuzun merdivenlerine doğru yol aldım.Bu sırada elbisemin açılmaması için uğraşıyordum.
"tek sende yok  merak etme ." dedi
ahhh bu çocuk ne saçmalıyor ona döndüm ve en soğuk bakışımı atarak ordan uzaklaştım bi taksi çağırarak eve gittim. Şimdi yatağımın içinde düşünüyodum annemi ve babamı anlamak zordu cidden zordu ve bunları düşünürken uykum geldi gözlerimi kapadım .

RENKSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin