Charms Crush

7 0 1
                                    

Charms PoV

Habang silang lahat ay busy sa kakausap tungkol sa crush nila. I'm just here sitting and hearing their annoying voices, "ang gwapo ni ranz, nagchat kame kagabi.", " sana makita ko ulit si James.","Gwapo ni Jack,Syempre!" Nakakirita na.

So, i decided to walk by myself. Magpapahangin lang ako.

"Guys, labas muna ako. I need some air." Ginawa kong pamaypay ang kamay ko. "Geh" then i wave at them.

Nandito ako ngayon sa garden ng Leontin ng biglang...

May lalaking tinanggal sakin ang swing dahilan para matumba ako.

"Ay, bwisit! Sino ba yon?!" Nakakainis! Putragis naman oh! Nageemo ako ngayon tapos natumba lang ako!? How dare he?!

"Sorry ka Miss. Ako na dito." Binelatan lang ako. Ako!? Si Charms Zurbuena? Bebelatan? The nerve of this Guy. He's making me so ughhhh!!

"Eh, putanginang mister ako na una dito. How dare you to take my place?!" Bwisit to.


"Well, Im.. Felix Tan. The son of the owner... of this school." Napanganga ako. Wtf? Pero he has no right! Di ibig sabihin na siya ang anak ng may-ari ng school. Leche tong buhay na to oh!


"You have no rights!" Sigaw ko sakanya.


"I have rights ugly duck." At umalis na siya. Ako?! Ako!? Ako pa talaga ha? Sa ganda kong to? Sasabihan akong ugly? Duck pa talaga pato? As in pato? Nakakainis. Ngunit di ko siya pwedeng awayin kasi siya ang anak ng may-ari ng school na ito. Langya!


Pumunta ako ngayon sa canteen nakikirefresh ng feelings. Pagkatapos kong bumili ng ice cream pumunta na ako sa place ko ngunit nangyari ang di ko inaasahan.. nabuhusan ako ng ice tea. Fuck this life. Pero mas di ko inaasahan kung sino ang gumawa nito si Mr. Pangit nanaman!?

"Sobra ka na talaga ah? Kapal ng mukha mo porke't ikaw ang anak ng may-ari ng school na to ganyan kana? Huh?!" Nakakainis!

May narinig akong students na nagbubulung-bulungan, "May anak ba ang may-ari ng school na to?"

" Wala naman ako naririnig tungkol dun ah."

"anak siya ng may-ari ng school!?" What did they say?

Tinignan ko ang babaeng nagbubulungan at tinanong ko kung may anak ba talaga ang owner ng school.

Sabi nila,"Wala kasi yung owner ng school na to ay matandang babae actually she's 60 years old and matandang dalaga e pano ba naman choosy si Ms. Principal." Wtf. So, He's lying?

Tinignan ko yung pangit na yun ng masama.

"WALANGYA KA! DI KA PALA ANAK NG PRINCIPAL TAPOS GANYAN ASTA MO? KANINA HINULOG MO PA AKO! WALANGHIYA KAAAA!!" Nakakaembyerna naman oh!

Itinaas niya ang ulo niya but i didn't expect what i saw... umiiyak ba siya? Ngayon lang ako nakakita ng lalakeng umiiyak. Ngayon ko lang nararamdaman na mas masakit pa lang tignan ang lalakeng umiiyak keysa sa babae ewan ba!

Tinignan niya ako saglit at tumakbo na siya peri di ko alam kung bakit biglang hinabol ko siya.

Kanina pa ako dito liko ki liko di ko alam kung nasaan na siya tinignan ko ang Library wala siya sa Computer wala din Gym wala naman. Ah alam ko na kung san ko siya nakita panigurado dun siya sa lugar kung saan una ko siyang nakita.

Garden.

Pagpunta ko roon alam kong siya na yun likod pa lang. Pumunta ako roon sa swing at nakiupo dun (merong dalawang swing ewan nga sa lalakeng to kung bakit yung left yung gusto niya)

"Ayos ka lang ba? Sorry ha? " sabi ko. Nakakaguilty.

"What for?" Sarcastic niyang sabi. Suplado!

"Ba't ka ba kasi umiyak? Lagpas mo pa ang babae sa sobrang iyakin. Bakit ka rin nagpanggap na anak ng school na to?"

"Napapagod na ako." Simula niya.

"Saan?" Nakakacurious naman.

"Lumaki kaming mayaman at walanh problema but may malaking problema kaya ngayoy naghihirap kame. Nagkasakit si Dad at naubos lahat ng pera ng magulang ko sa kakagamot sa Dad ko. Nalugi ang company at ayon after 2 years sa kakaadmit at gamot sa Dad ko naubos ang pera at nawala na siya. He died. Naging matamlay si Mom kaya ngayon humahanap ako ng paraan para makaangat kame sa kahirapan naawa na rin ako sa kapatid ko.." Bumuhos ang kanyang mga luha. "Dahil dati ay tatlong beses sa isang araw kame kumain ngayon ay minsan na lamang sa isang araw."


Nakakaawa naman siya. Behind his happy and funny face he has a sad story rin pala. I patted his back.



"Okay lang yan masosolusyonan natin yan. Tutulungan kita." Sabay smile.




He smiled back ngayon ko lang na realize na ang gwapo niya pala lalo na pagnakasmile siya. Until i realize that meron pa lang hinahanap si Mama na trahador.

"Uhm.. Sino ka nga pala? Hehe. Meron kasing hinahanap ng worker si Mama " sabi ko sakanya kanina pa kame usap ng usap pero di ko pa siya kilala.

"Ako nga si Felix. Kanina ko pa yan sinabi eh." Hahaha. Oo nga noh?


To be continued..

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 19, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Finding HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon