WİPGİRL

X-men ve Avengers

Özel bi odaya gittik. Profösör ve Jean deri yatağa uzanmamı söyledi. O sırada Peter ve diğerleri çocuk öğrencileri kaçış jetine bindirdi. Hank çocukları alıp Cezair e kaçtı.

Jean telaşlı bir şekilde herkes benim olduğum odaya geldiğinde

-Olamaz silahla geliyorlar.

-Hey madem görüyorsun hepsini zihin gücünle öldür.

-Öyle olmuyor Bay Stark onun için Phonix gücü lazım ve o beni kontrolden çıkarıyor. Benim onu yönetmemi değil onun beni yönetmesini istiyor.

-Hızlı olmalıyız Jean. Geriye kalanlar dışarı gidip onları oyalayın. Biriniz burda kalsın dedi Profösör.

Steve Profösör e dönüp

-Ben ve Peter kalıcaz. Ne olur ne olmaz.

Jean bana tekrar döndü.

-Hadi Lana başlıyoruz.

Uzanıp gözlerimi kapattım...

*****
Ajanlardan biri X-men malikanesinin bahçesine indiklerinden Fury e dönüp.

-Efendim bulduklarımızı ne yapalım.

-Yüzbaşı ve Natasha dışındaki herkesi yok edin...

*****

Gözlerimi açtığımda Kolombia daydım ve bahçedeydim kız kardeşim Maryle oyun oynuyan 13 12 yaşındaki ben i izliyordum. Tabi ya anılarımı böyle bakıcaktım. Kız kardeşimle süper kahramancılık oynuyorduk. Biraz daha ileri gittim 3 ay sonrasına...

*****

Peter endişeyle Steve in kullağına eğilip

-Steve ya bunlar Lana ya bir şey yaparsa.

-Korkma Peter ve Profösör seni duyabiliyor.

-Aaaa doğru.

Profösör Peter a doğru döndü ve gülümsedi. Ardından.

-Geldiler SHIELD geldi...

Storm çalılıkların arkasından çıkıtı ve etrafında hortum yapıp havaya yükseldi ve SHIELD ajanlarına doğru rüzgar yaptı. Ve geri kaçtı. Çünkü ellerindeki silah onu öldürebilirdi.

*****

Kendimi oturup mutant yok edici çizerken izledim. Ve aklıma bir fikir geldi. Elimi anıma uzattım ama yapamadım. Çünkü o zaman aklıma geldi bunun nasıl durdurulacağını yazmadığım.

*****

O sırada Storm tekrar çıkıp fırtına yapacakken Fury tarafından mutant yok ediciyle vuruldu. Yere düştü tüm herkes SHIELD la savaşırken Wolverine Storm u yerdeyken tuttu.

-Storm dayan aşağı gidicez

-Hayır Logan. Git ve savaş. Onlara güven ama kendine daha çok. Jean ve Profösör ahhh bi de Hank sana emanet.

-Hayırrrr Stormmm. Storm gözlerini kapattı. Ardından Wolverine ayağa kalkıp ajanlara doğru koştu.

*****

Profösörün bir kalbi acıdı ve Jean in gözünden yaş geldi. Jean şuan hareket edemiyordu ama ağlıyordu. Steve Profösöre dönüp

-Ne oldu

-Storm....O öldü.

-Peki Jean neden ağlıyo

-Şuan o da hissetti....

*****

İşlerin kötüye gitmesi beni üzüyordu. Çünkü sırada benim annem ve babamdan kopuşum gelmişti.

Annem eve işten gelmişti. Babam onun reklam virüsünü bozduğum için kızgındı ve odasına çekilip bana vereceği cezayı düşünüyordu. Annem benim yanıma gelip

-Kızım anlaşılan burdan gitme vaktin geldi

-Ne.... ama nereye ve neden

-Babanın vereceği ceza çok büyük olucak. Bayağıdır odasında. Beraber kaçıcaz. Bu gece

-Ama kardeşim.

-Kardeşin babanla kalabilir ama senin gitmen lazı sen sıradan biri değilsin.

O gece babama mutant silahını sunacaktım. Uzun süredir yanlızca yemek ve tuvalet için açılan kapının önüne geçtim. Derin bir nefes aldım ama cesaret edemedim.
Odama gittim. Elimdeki taslaktı yanlızca süper silahtı. Mutantlar için değil. Annem odama geldi kardeşimde odada uyuyordu ilk onu öptü sonra bana geldi ve

-Görüşürüz kızım kendine iyi bak isterim ki gel ama sen.... fazla niyetli değilsin.

O gece annemi son görüşümdü aslında ben öyle sanıyordum. Sabah kalktım ve babamın yanına gidecekken yatağımın yanında kolye buldum üstünde bir not

'İnsanlara yüreğinden bir daire ver ki onlar sana kalplerini versinler'

Yazıyordu kolyeyi takıp babamın yanına gittim. Kapıyı çaldım ve kapı açıldı. Babam bana bağrıyordu ve ben ağlıyordum. Annem gitmeden önce bir kez daha beni öpmeye gelmişti benim ağladığımı babamın bağırdığını görünce kaşlarını çattı. Gözlerinden su çıkıyordu ve altından bir hortum babama ellerinden su hortumu attı ve yere indi. Bana baktı ve gitti..

Olanları izliyordum ve gözümden yaş gelmişti. Çünkü Jean le zihinlerimiz birdi. Yenilmezler ve Storm İle Logan ölmüştü. Bu yetmez gibi bana acı çektiren acılar. Ağladıkça daha üstüme geliyordu dizlerimin üstüne çöktüm. Ve Jean in sesini duydum

-Bazen gülmek için herşey unutulur. Sakın pes etme ayağa kalk ve geçmişi değiştir. Bu sayede gelecekte değişir.

Demek ki rüyamda ki kadın Jean di. Ayağa kalkıp göz yaşımı sildim. Ve anının içine doğru ilerledim. O sırada yukarda ateşten bir anka kuşu gördüm ama yinede yoluma devam ettim. Başarmıştım içeri girmiştim. Ve o zamanki benin yanına gidip.

-Git ve çizdiğin silahı yok et. Baban onu kullanıp seni üzecek.

-Ne sende kimsin ve neden bana bu kadar benziyosun

-Ahhh 3. sınıfta Jack i sevdiğini bilen kişiyim yani sen.

O sırada tüm evlerin yok olduğunu fark ettim. Yavaşça her yer ve herşey yok oluyor yerini beyaz boşluk alıyordu. Ellerimin gidip geldiğini fark ettim. Jean yok oluyordu. Bu onu fazla yormuştu. O zamanki bana dönüp gülümsedim yok olmadan önce ve ona

-Koş...dedim

*****

Profösör Steve ve Peter Jean in gözlerinden ateş çıkmasından anlamıştı ve anka kuşu sesiyle tatmin olmuşlardı phonixten. Profösör Jean in zihnine girip bakamazdı ne olduğuna aynı şekilde Lananın da çünkü ikisinin bağı phonix üzerineydi ve bu Profösörü öldürürdü. Steve korkarak

-Lana iyimi

-Bilmiyorum ama yaşam enerjisini alıyorum. Phonix ona da bulaşabilir.

-Peki diğerleri

-Onlar.... öldü.

Odadan dışardeki merdiven sesleri duyuluyordu. Peter ve Steve kapıya gitti ve Stev in kalkanını kapıya dayayarak tuttular. Kapıyı ajanlar zorluyordu ve kapı en sonunda açıldı. Fury silahını doğrulttu ve sıktı tam Jean e gelecekken herşey yok olmuştu.....