Promise And Contract

Chapter 2

Chapter 2 ; Pagtatapos

Ava's Pov.

"Congratulations to All Graduate's and Parents!!" Then every one clap their hands.

I just rolled my eyes, buti nman ntapos na tong program na to! Hay! Andami pang camera! Hndi ba nila alam na pwede nilang mabulag yng mga magagandang mata ko!?

Tumayo na ako at naglakad papunta kila Yaya at Manong Kiko.

"Yaya? Manong tara na po" sabi ko at agad na umabrisiete kay yaya beth.

"Wait lang baby girl, hindi ka man lang ba makikipagbonding muna sa mga kaibigan at kaklase mo?" Sabi pa nito at bahagyang sinuklay suklay ang natural kong kulot na buhok.

Pano ako makikipagbonding sa mga kaibigan ko kung wala naman..

"Yaya? Naman.." sabi ko at inilagay ko pa ang baba ko sa mga balikat nito.

"Darling? Yaan mo na si Baby girl, wala lang siguro sa mood yan." Sabi pa ni Manong Kiko

"Hay nako ah! Nagkakampihan nanaman kayo!" Sabi ni yaya habang nakangiti.

"Yaan mo mahal naman kita e!" Hirit pa ni Manong kiko dito.

Hinampas nman ni Yaya c manong dahil sa kacornihan nito.

Natawa nalang ako dahil sa mga ito.. I envy their love's for each other..

You wanna know why??

Kase 25 years na silang kasal, at kahit kelan hindi dumating yng times na humantong sa hiwalayan, sila yng couples na damayan at walang iwanan..

Nsa 50's na sila pero ang pagmamahalan nila sa isa't isa ay hindi kumukupas.. they have siblings One boy and one girl, but nasa langit na sila kung saan mapayapa at tahimik..

Sana nga sila nalang e..

Sana nga sila nalang ang naging magulang ko, kase sila lang yung andyan para lagi sa akin. Meeting, christmas and Farewell party, and graduations.. Kahit nga mismo kapag birthday ko, hndi nakaka attend sila mommy at daddy, kaya when i was 13 i stop planning to cellebrate my birthday, kace para san pa man din kung lagi silang wala at laging nsa bussiness trip..

Kaya nman naisip kona mas mahalaga pa sa kanila ang negosyo namin kesa sakin na bunso nilang anak..

Sa totoo lang ay inggit na inggit ako sa dalawa kong ate, kase kapag sila ang may mga okasyon sila daddy at mommy ay lagi nakadadalo, porke ba sila ay laging nasa top at ako'y wala?? Yun naba ang batayan ngayon para maging isa kang magaling na anak at hindi??

Simula pagkabata ko si yaya nalang ang laging umaasikaso sakin, kahit minsan hindi man lang ako nabihisan ni mommy at c daddy naman kahit kelan hindi nman nya ako naihatid o nasundo man lang sa school.

Pangarap ko ang mga iyon..
Pangarap kong Maranasan ang mga dapat na ipinapadanas ng mga magulang sa kanilang anak..

"Darling? Hoy! Tulala ka? Masama ba yung pakiramdam mo?" Sabi ni yaya na nakapagpabalik sa akin sa realidad.

"Hindi po umuwi nlang po tayo" sambit ko habang tinatanggal yung toga ko.. "tsaka wait, diba po death anniversary ng mga anak nyo?? Kaya tara na po baka matrapik pa kayo mamayang hapon" sabi ko pa at nauna na..

Tahimik lang at sa bintana lang ang masid ko sa buong byahe..

Wala ngayong trabaho c mommy at daddy, pero eto! Sila yaya parin yung kasama ko.. mas maganda sana kung lahat sila nasaksihan yung pagtanggap Ko ng diploma..

Inihanda ko na ang sarili ko ng huminto na ang sasakyan sa tapat ng bahay..

"Dapat matatag lang Ava, dapat matapang at walang bakas ng lungkot dyan sa Mukha mo" Sabi ko sa sarili ko..

Nauna akong maglakad at kasunod ko lang sila yaya at manong.

Binagtas ko ang papasok ng gate hanggang sa nakasaradong pinto..

Pagbukas ko ba neto may malaking taurpalin na bubungad sakin?

Pagbukas ko ba makikita ko ang mga mukha nila daddy at mommy na proud na proud?

Pagkabukas ko ba may mga pagkain at regalo??

Pagkabukas ko ba mararamdaman ko bang mahal nila ako at kahit minsan pinaramdaman nila saking anak nila ako?

Bumuntong hininga ako at dahan dahang itinulak ang pinto.

Pero kasabay ng pagbukas ko neto ay ang mga yabag sa likuran namin..

Yabag ng mga Di gulong na bagahe at takong ng mga sapatos..

Nang tuluyan ng bumukas ang pinto, ay bumungad sakin ang mga iniexpect ko..

Pero hindi ang panghuli..

Uminit ang mga sulok ng mata ko..
Naramdaman ko ang mga kamay ni yaya na humahagod sa likod ko.

Iginaya ko ang mata ko sa buong kabahayan..

Congrats Anna And Angel !!
We are proud For the two off you!!

By. Mommy and daddy 💜

Iyan ang nakasulat sa taurpalin at sinambit ng mga tao dito..

Ang daming pagkain at bisita!
Andun din sila mommy at daddy sa pinakagitna ng mga tao ..

Kitang kita mo sa mga mata nila ang tuwa at pagmamahal..

Nakita ko ang dalawang babae na dumaan sa gilid ko at niyakap sila mommy.

Ang mga ate ko! Namiss ko sila! Ang gaga ko! Ngayon nga pala ang balik nila dito sa pilipinas mula sa australia, doon kce nila kinuha ang degree nila at sa wakas nakapagtapos narin sila..

Im Happy for both of them..

Kahit isa sa kanila hindi man lang ako tinapunan ng kapipiranggot na tingin..

Bakas sa mga mukha ng lahat ng tao dito yng tuwa at pagkamangha.

Yinuko ko yng ulo ko..

Eto nanaman ako kinaaawaan ang sarili ko!!

"Yaya?" Sambit ko at pilit na iwinawaksi na wag tumulo yng mga luha ko..

"Yes darling, tara na.." sabi ni yaya at iginaya na ako paalis..

Dumaan kmi sa likod ng bahay at umakyat ng hagdan patungo sa kwarto ko.

"Yaya? Manong? thanks po sa pagsama sakin sa graduation.. sa lahat ng okasyon na dapat na magulang ko ang kasama ko, maraming salamat po at mahal ko kayo.." Sabi ko at niyakap sila ng mahigpit..

"Darling? Gusto mo tayo nlang nila kiko ang magcellebrate ng pagtatapos mo??" Tanong pa nito sakin at bahagya pang diniinan yng pagkakaakap sakin..

"Hindi na po, dito nlang po ako sa kwarto ang mahalaga po ngayon ay nakapagtapos ako at mapuntahan nyo yng puntod ng mga anak nyo. Sige na po, magpapahinga pa po ako.." sabi ko bumitaw na ng yakap at sinarado na ang pinto.

Inilapat ko ang likod ko sa pinto, at tuluyan ng nagsibagsakan ang mga luha ko..

Mula rito ay rinig na rinig ko parin ang tawanan at pagbati ng mga tao sa mga ate ko..

Ako rin nman masaya para sa knila e..
Pero sila mukang hndi para sa akin..