Kahvaltımızı ettikten sonra Bilge bize sıcacık bir Türk kahvesi yaptı biraz sohbet ettik onu bugün çok Mutlu ve neşeli görüyordum onu güldürmekte hoşuma gidiyordu ne Zaman böyle birbirimizi sahiplenmeye başladık biz diye düşündüm hayatı yetim yaşamaya başladıktan sonramı, herşeye yenik düştükten sonra mı , ikimizinde bir kızım, oğlum, Canlarım benim güzel evlatlarım sesine ihtiyacımız varken sadece kardeşim sesine erişebildik ne yazıkki, bu hayat zor ama biz olabileceğin peşindeyiz be..
İşte böyle bir şarkı gibiydi hayatımız herşey bembeyazken kararan sayfaların soğukluğu içini ürpertiyordu sanki...
Şu tabloyu canlandıramamak en büyük acıdır bazen...
- abiiiiiiiiiiii ABİİ ya kahven soğudu Öff ya seninle bi oturamıyoruz
-ha hı? Ne pardon abicim ya çok düşünüyorum bu aralar
- ne düşünüyosun abi banada anlatsana o geniş dünyanı
- bak şimdi...1 SAAT SONRA
-ya işte böyle abicim
- vay be abi
-neyse abicim ben biraz odama çıkıyorum
- tamam abi bende kitap okuycam
- tamam abicim hadi bakalım
Dedim ve odama çıktım kendimi şöyle yatağıma atıverdim telefonumu aldığımda mesajlarda Bilgen'in hastanesinden bir mesaj geldiğini gördüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞİM
Roman pour AdolescentsBu hikaye bir kız kardeş ve abinin dogumundan itibaren baslarindan gecen komik,huzunlu,sevincli,anilarini anlatmaktadir ve sonunda ortaya cikacak gizemli olay karşısinda şok olacaksiniz umarim sıkılmadan okursunuz