The Best Thing That Happened To Me

Hoofdstuk 6

Pov Noa

"Toy story!"

"nee, American horror story!!"

Er word op het moment gediscussieerd over welke film we gaan kijken. Het idd wel echt heel grappig. Maar ik bemoei me er maar niet mee...

"Noa, welke film wil jij kijken?" Vraagt Harry ineens.

Ik denk even diep na en begin dan te grijnzen.

"high school musical!"

De jongens zuchten heel diep, maar zoeken dan toch de film op. Ik giechel.

*skip de film*

"Ik ben moe!" Geeuwt Calum, ik ben ook moe. Ik heb echt een goed gevoel hoer over, de jongens zijn zo aardig tot nu toe, ik hoop echt dat ik niet niet weg hoef omdat ze... Ik word 'wakker' geschud uit mijn gedachten omdat iemand tegen me aan stoot.

"Ga je ook slapen?"

"ik... eh... Ja."

Ik zucht en op maar mijn kamer. Ik wil de deur dicht gooien maar op en of andere reden lukt ie niet dicht.

"niet mijn voet pletten, wil je?" Hoor ik iemand grinnikend zeggen. Niall.

Ik glimlach en doe de deur open, "Sorry" zeg ik dan met een rood hoofd.

Hij lacht naar me, zijn lach is echt, eerlijk waar, prachtig! "Maakt niet uit." Hij wacht heel even, en stapt naar binnen. "Ik wou even goodnight zeggen en ik vroeg me eigenlijk af... Waarom zei de leidster van het weeshuis, dat je een lastig kind kan zijn?" 

Ik word lichtelijk overvallen door de vraag, maar besluit hem toch in vertrouwen te nemen.

Na een diepe, lange zucht begin ik heb mijn verhaal.

"Nou, kijk, ik heb in 1 ander adoptie gezin gezeten, maar dat ging op een gegeven moment fout. De mensen die mij adopteerde hadden zelf 2 kinderen en die waren heel aardig en lief, dus de eerste indruk was echt goed. Maar na een tijdje ging de vader, van die 2 kinderen, mij op verkeerde plekken aan raken. Dus ben ik me heel erg gaan misdragen, tot ze me op een gegeven moment terug stuurde naar het weeshuis."

Er lopen ondertussen tranen over mijn wangen, deels omdat ik nog steeds een trauma heb aan toen en omdat ik Niall nog niet alles heb verteld. Maar ik ben ook niet van plan om dat te gaan doen. Want het is gewoon te erg.

Ineens word ik in een knuffel getrokken door Niall. Zijn knuffels voelen fijn en vertrouwd.

"Als je maar weet dat wij dat nooit, maar dan ook echt nooit bij je zouden doen!" Zegt hij met een strenge, maar liefdevolle toon.

Ik kijk hem dankbaar aan, "Ga nu maar slapen. Dat zal je wel nodig hebben" Zegt Niall en geeft me een kus op mijn voorhoofd. En daar door bloos ik, gelukkig kan hij het niet meer zien want, hij is al de deur uit.

Snel trek ik mijn pyjama aan en spring in bed. Ik val in een droomloze slaap.

----------

Hey!! I'm back!!

Ik heb een heerlijke vakantie gehad, jullie ook?

Sorry dat het weer zo lang duurde, maar hier is dan eindelijk een nieuw hoofdstukje het is niet heel groot, maar ik vind dat jullie een nieuw hoofdstuk moesten krijgen ;)

Ik hoop dat jullie het nog een leuk verhaal vinden. Zouden jullie dat willen laten weten door een reactie te plaatsen of door misschien zelfs te voten?? 

Love you Guys!

xoxo Me