Życie Sherlock'a wydaje się być nudne; do czasu. Pewnego dnia w Internecie detektyw dostaje wiadomość od nieznanego geniusza - zaczyna myśleć, że to Moriarty. Odgradza się jeszcze bardziej od świata, lecz obecność inteligentnej współlokatorki mu w t...
Siedziała z laptopem raz po raz wciskając jakiś klawisz. Włamania do serwerów były najprostsze, a to jak łatwo jej to przychodziło odbierało wszelką radość, lecz dawało satysfakcję. Nie każdy potrafi shakować wszystkie strony Internetowe w kilka godzin tylko po to, aby zainteresować tym jedną osobę.
Dłonie w czarnych rękawiczkach tylko czekały na ostatni znak, a kiedy wcisnęła "enter" w pomieszczeniu można było usłyszeć cichy śmiech. Zrobiła to co chciała zrobić od dawna, teraz czekała na rozwinięcie się akcji.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
***
Sherlock usiadł do komputera, aby spojrzeć na swój blog "Sztuka dedukcji", kiedy ekran zrobił się czarny.
Awaria? Nie. Laptop jest nowy, więc odpada zepsucie...
Czarny zmienił się na biały, a detektyw zmarszczył brwi. Poprawił kołnierzyk koszuli, a następnie ujrzał pojawiające się napisy.
"Sherlock..."
Mężczyzna zacisnął dłonie na kolanach udając obojętność, lecz w głębi czuł niepokój.
Czyżby to był...
"Zabawmy się."
Telefon zadzwonił, ale postać w garniturze starała się zignorować natarczywy dźwięk.
"Zgadnij kim jestem."
Holmes wstał raptownie z krzesła, bo ekran ponownie pokazywał zaproszenie do jakiejś gry. Chwycił komórkę, po czym przyłożył ją do ucha.
- Sherlock, co to ma być?! - wydarł się do słuchawki Lestrade, który stracił nad sobą panowanie.
- Uspokój się Gavin. - odpowiedział spokojnie wywracając oczami.
W jego głowie zaczęły tworzyć się różne teorię, a jedna nie dawała mu spokoju. Mianowicie w jego mniemaniu tylko Moriarty był zdolny do czegoś takiego, bo kto umiałby obejść tyle zabezpieczeń? Nawet jeśli to nie on, to był to ktoś inteligentny i zapewne niebezpieczny.
- Jestem Greg! - w tym momencie detektyw zakończył połączenie, a Inspektor zdziwiony i zdenerwowany zaczął krzyczeć na swoich podwładnych ze Scotland Yard'u, aby spróbowali namierzyć osobę, która to zrobiła.
W tym samym czasie Holmes postanowił odezwać się do człowieka, który już pewnie zaczął szukać hacker'a.
Do Mycroft: Skąd wysłano wiadomość? SH
Zrobił kilka nerwowych ruchów po pokoju czekając na odpowiedź, lecz wciąż jej nie uzyskał. Usiadł w fotelu składając dłonie w charakterystyczny dla niego sposób, po czym przymknął lekko oczy. Nie zdążył nawet porządnie się zastanowić (a przede wszystkim odwiedzić swojego Pałacu) gdy telefon zawibrował.
Od Mycroft: Mamy kilka sygnałów. Jeden ze Szkocji, drugi z Japonii, trzeci z Rosji. Żaden nie jest dokładny.
Młodszy Holmes włożył komórkę do kieszeni marynarki, a następnie podszedł do szafki i wyjął z szuflady swoją ukochaną broń. Zaczął strzelać bez opamiętania do żółtej minki, która namalowana była na ścianie.
- Sherlock'u Holmesie! Doliczę Ci to do czynszu! - krzyknęła strasza kobieta stając w drzwiach, lecz mężczyzna ją zignorował.
To nie możliwe, żeby żył. Widziałem jak umiera...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
