3.

44 7 6
                                    

pov Quincy

Gelukkig is wiskunde nu afgelopen. Dat duurde echt eeuwen. We zitten nu met z'n allen in de kantine. We praten over van alles en nog wat. Opeens is iedereen in de kantine stil. Ik hoor hier en daar nog een paar mensen fluisteren maar voor de rest praat niemand. Iedereen kijkt richting de kantinedeur. Ik draai me om en zie Nash staan samen met een eerste klasser. Zo te zien gaat het daar niet goed, aangezien die jongen niet zo blij kijkt.

Ik zucht en wil er naar toe lopen, als Ayella me tegen houd.
'Quincy blijf hier!' Ik schud mijn hoofd en loop naar Nash. Ik ga beschermend voor het jongentje staan. 'Wat gebeurt er hier?' vraag ik boos. Nash grijnst. 'H-Hij pakte mijn lunch af' zegt de jongen bang. Ik zucht nog een keer en pak 5 euro uit mijn broekzak. Ik geef het aan de jongen. 'Haal maar wat nieuw eten' Hij knikt en loopt weg.

Ik draai me om naar Nash. 'Als ik je nog 1 x dit zie doen, Ga ik het melden' sis ik. Nog steeds grijnst Nash. 'Babe, Ga hier niet de juf uithangen oke' Ik kijk hem boos aan en loop weer terug naar de anderen.
Dit gaat echt nog een lang jaar worden.

Nadat school is afgelopen, loop ik met Nicolette en Nivien naar mijn huis. hun gaan met mij mee om aan ons huiswerk te beginnen. 'Zullen we straks anders naar starbucks gaan?' Nivien kijkt ons vragend aan. Ik knik, Net zoals Nicolette.

'En dan verbind je die met die' zegt Nicolette voor de duizendste keer. Ik zucht diep. Vervloekte wiskunde. Ik snap er geen bal van. Ik sta op. 'Laten we maar naar Starbucks gaan. Ik ben hier klaar mee' Ze knikken en staan ook op. Op naar de starbucks dan maar.

sorry voor deze korte deel! Maar ik heb net pad geschreven en ik heb vanmiddag geen tijd.

Geschreven door : QuincyxGrier

Maybe i'm just a kid in loveWhere stories live. Discover now