(2) Delip Geçen

37 2 0
                                    

EMİR

Elimde tuttuğum test sonuçlarına son bir bakış daha atıp Dr Eylem 'in  odasına girdim."Hoşgeldiniz Emir bey " diyerek ayağa kalkıp elini uzattı.Hoş gelip gelmediğim şuan net olmadığı için "Merhaba" demekle yetindim ve sonuçları masanın ona yakın bir yerine bıraktım. Sonuçları açıp bir süre inceledikten sonra elindeki kalemi çevirerek konuşmaya başladı.
"Yaptığımız testler neticesine ve sizin anlatmış olduğunuz krize bakarak söyleyebilirim ki 'Astım başlangıcı' diye tabir ettiğimiz ciğerlerin bazı durumlarda alınan oksijene verdiği aşırı tepkidir.Bu aşılabilir bir durumdur. Duman ,polen , dar alan , aşırı havasız yerler bu krizleri tetikleyebilecek  etkenlerdir. Ayrıca bazı vereceğim ilaçlar var onları dikkatli ve düzenli kullanmalısınız 3 hafta sonra da bir kontrole gelmelisiniz"
diyen Eylem hanımı dikkatle dinledim ve teşekkür ederek odadan çıktım. Elimdeki kâğıtta takılı kaldı gözlerim bir süre ardından kendime gelip yolun karşısındaki eczaneden ilaçlarımı alıp arabaya yöneldim.Anneme söyleyip söylememe konusunda kararsızdım.Ama öğrendiğinde yapabilecekleri aklıma geldiğinde arabayı eve sürdüm .

********

Evin önüne gelmiş raporların olduğu dosya yı ve ilaçları alıp kararsızca kapıya doğru  yürüdüm .Karşımda Meriç 'i görmeyi beklemiyordum.Önce bi duraksadım . Bir kaç saniye sonra beni fark etti ve hızla bana doğru yürüdü ve yüzüme yumruk attı .Her ne kadar sert bir yumruk olmasa da oldukça caydırıcı etkiye sahip olduğundan geriye doğru savruldum. Dişlerini sıktığı her halinden belli olan bir sesle konuştu.
"Ne zamandan beri telefonlarımı açma gereği duymuyorsunuz Emir bey! Ha! Ne zamandan beri ! Nerdeydin! Söyle neredeydin!" şaşkınca ona bakarken ikinci soruşundan sonra kendime gelip
"Bu ne şimdi ? ne oldu meriç ?" diye sordum.Bir anda bağırmaya başladı."Gerizekalı? Derya teyzeye Meriç'e gidiyorum demişsin.Emir beyfendinin(!) telefonu kapalı olduğundan beni aradı . Gelmedi diyemezdim. Senin yüzünden yalan söyledim kadına . Sabahın 7:00 sinde çıkmışsın seni aradım tüm İstanbul'da . Kütüphaneler , nezaret haneler , birkaç hastane aklina neresi geliyorsa." derin bir nefes aldı ve merdivene oturdu. " Derya teyzeye ne dicem diye kendimi yedim tüm gün zaten nöbeti varmis erken çıktı yokluğunu farketmedi."Bende yanına oturdum. Bu seferde koluma  sert bir şekilde vurdu. Sonra omzuma  atıp sarıldı.
"Hıyar Herif!! Korktum lan! Bir şey oldu sandım." "Tüm gün nerede olduğunu  söyleyecek misin?" dedi. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım." Sözümü kesersen  devam etmem" başıyla onayladı beni."Geçen sabah nefes darlığı çekerek uyandım. Annem sakinleştirdi   normale döndüm. 'Ne oldu' dedi. 'Kabus gördüm' dedim. Ama görmemiştim kabus felan.Bu da bende tedirginlik uyandırdı. Tüm gün hastanedeydim."dediğimde Meriç bir şey diyecekken vazgeçti ve devam et derecesine başını salladı."Bir sürü tahlil  istediler onları yaptırdım. Sonuçları bekledim ,çıkınca doktor inceledi.sonuç olarak 'Astım Başlangıcı' tanısını koydu . Anneme söylemeye gelmiştim  ben de buraya " dedim ve Meriç sorularını sıraladı.
"Neden 7 ' de çıktın evden?"diye sorduğunda " Uyuyamadım sabaha kadar biraz dolaşayım dedim hem hastane de uzak olunca erken çıktım evden ." dedim." Hangi hastaneye gittin ki ?"dedi kaşları havalanırken. "Özel Ersel Hastanesine gittim." anlamazca baktı ve sordu "Neden o kadar uzak bir hastane seçtin ki?" diye sordu. Derin bir nefes alırken saçlarımı karıştırdım ve cevapladım. "Çünkü anadolu yakasındaki tüm hastanelerde annemin  tanıdığı var . O sonuçlarda ne çıkarsa çıksın benden duymalıydı. " dedim. Bu sefer ciddi bir ifadeyle sordu. "Bana.... Ne zaman söyleyecektin yani daha doğrusu söyleyecek miydin?" onun bu sorusu içten içe mutlu etti beni. Ensesinden tutup kendime çektim ve kafalarımızı birleştirdim
"Demeyipte napacaktım. Annem den sonra sana söyleyecektim." dedim. gülümsemeye çalıştım. Ama Meriç 'in başı önde olduğundan bunu görmedi . Derin bir nefes alıp ayağa kalktı Meriç. Elini bana doğru uzatıp benim de kalkmamı sağladı.
"Tüm gün yorulmuşsun gir içeriye dinlen  ve bana bir söz ver kendine iyi bakacaksın" dedi kaşlarını kaldırırken."Söz veriyorum " deyip omzuna hafifçe vurdum. Gülümsemeye çalıştı. İşaret  parmağını başına götürüp selam verdi. Arkasında çok şanslı olduğunu düşünen bir ben bırakarak.

Acıklı Fıkra Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin