Bugün o büyük gün.Erkenden kalktım ve kahvaltı hazırladım.Kardeşimi çağırdım.Sanki hala uykum vardı ama gezi heyecanıyla uyku ihtiyacımı hissetmiyordum.Umarım yolda bir yerde sızıp kalmam.Kardeşim zor olsa da uyandı ve kahvaltıya geldi.Heyecandan çok bir şey yiyemedim.Hani bazen çocuklar bir şey olur sabırsızlanır ya bende öyleyim.Bunu düşünürken yüzümde bir tebessüm oluştu.Kardeşim ne olduğunu sordu ama sorusunu havada bıraktım.Birden içime bir sıkıntı bastı.Kardeşim şakayla karışık "Evde kaldın be abi" dedi.Birden içim sıkıldı.Çok sert baktım. Sonra susup önüne döndü.Kahvaltı soğuk bir şekilde sona erdi.Garaja inip bisikletlerimizin son kontrolünü yapıp bisikletlere atlayıp yola çıktık.
