3

5 0 0
                                    

Ik wordt wakker naast een hele knappe jongen in de trein. 'Eidelijk bent u wakker. Lekker geslapen?' Zegt de jongen naast me. 'Euh ja. Wat is er eigenlijk precies gebeurt?' 'Je struikelde en belande met je hoofd keihard op het opstapje van de trein. En daarna heb ik je de trein in geholpen. En naast me neer gezet.' 'Oh daarom heb ik zo'n hoofdpijn.' 'Dat kan ik wel begrijpen ja, ik ben trouwens...' 'Kaartje meneer en mevrouw!' 'Euhm... Ik heb geen kaartje meneer.' 'Ik ook niet!' Zegt de jongen naast me. Doet ie dat nou om bij mij te blijven? 'Dan moeten jullie bij het volgende station eruit.' 'En wat als we dat niet willen?' Zeg ik boos terug. 'Er is niks te willen!' en dus moesten we bij het volgende station eruit. Balen             
'Ik ben Olaf en jij?' 'Ik ben melody.' Maar het laaste stukje kon hij niet meer horen omdat de conducteur floot. 'Mel heet je dus?' 'Ja!' Loog ik. 'Wat brengt jou naar parijs?' 'Ik ben opzoek naar mijn biologische ouders, en die wonen in Parijs. En daarom ben ik weggelopen van huis en van mijn ouders.' 'Zo bad girl!' Zegt hij lachend. 'Mijn ouders wonen in Parijs. Ik ben op de terugreis van mijn vakantie in Nederland alleen ik was vergeten een retour kaart te kopen dus toen moest ik zwart rijden.' 'Bad boy!' Zeg ik lachend terug. 'Ha ha ha grappig hoor dezelfde grap maken als ik al deed.'
'Jij kan gewoon niet tegen als mensen jou grappen ook gebruiken tegen jou, je hebt net het karakter van Olaf uit frozen.' 'Ugh dat naamgrapje hoor ik wel vaker.' 'Dus wat moeten we nu doen nu we uit de trein zijn?' 'Te voet naar Parijs?' 'Wtf dat is veeeeeeel te ver!' 'Mee eens! Uhm we kunnen samen naar Parijs reizen.' 'Dat was ik al van plan. We kunnen misschien proberen te liften.' 'Goed idee!' En zo stonden we de hele dag te liften bij het station tot ik in slaap val van vermoeidheid

*perspectief Olaf*
'Mel word wakker!' Ik schud haar hevig door elkaar, maar het helpt niet. Ik moet een afdakje vinden, ik hou het ook niet langer vol. Dus loop ik met haar in mijn armen naar een afdakje, zodat we kunnen slapen, ik trek me vest uit en leg het over haar heen zodat zij warm blijft. En begin ook te slapen.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Aug 21, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Who am I really?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu