In my dreams
you're with me
We'll be everything
I want us to benakarinig ako ng boses, isang malamig na boses na nangagaling sa isa sa mga silid dito sa gusali kung nasaan ako ngayon.
It was a cold voice, so cold that you can actually freeze and it stopped me from walking here in the corridor
And from there,
who knows,
maybe this will be the night that we kiss
for the first timeMay isang banda sa aking sistema na nagsasabing sundan ko ang boses na iyon at trinaydor nga ako ng sarili kong sistema, natagpuan ko na lamang ang aking sarili na naglalakad patungo sa pinanggagalingan ng boses
Or is that just me
and my
imaginationNakatayo ako ngayon sa isang silid kung saan ang pinto ay bahagyang nakabukas, sumilip ako para tignan kung sino ang nasa likod ng boses na iyon.
And in that I saw him. He is sitting in the couch, strumming his brown black acoustic guitar. He has a dark brown hair color and same goes with his eyes. His eyes look sad though. Natitigan ko siya ng matagal sa mata, tila mapupungay at pagod na pagod na mga mata.
Maya maya ay bigla na lamang siyang tumigil sa pagtugtog ng kanyang gitara na tila baga naramdaman niyang may nanonood sakanya.
That stunned me kaya agad agad akong umalis sa lugar na iyon, I wanna stay but I dont want him to see me. He is something.
I wonder who is he.
Tumalikod na ako sa pintuan at naglakad na ako palayo nang may makabungo ako.
"Woah there-" natatawang saad ng nakabunggo ko, not knowing it is my bestfriend Karina.
"Bakit ba hindi ka tumitingin sa dinaraanan mo at saka bakit ba nakasilip ka diyan kanina sa may pintuan. Sino bang tinitignan mo?" Should I ask? Huwag na nga lang.
Anyway, we are currently here at the Paradise Records building na pagmamayari ng mga Falcon and that includes Karina because she is the youngest Falcon in her family and her parents run this kind of industry and that is why I am here. Sinama niya ako dito dahil bored na daw siya at magpapapicture siya sa mga singers at performers na nandito ngayon.
I just rolled my eyes, don't judge me I love music really but I just don't like the idea of being famous and all that.
"Wala. Wala I just heard a voice and I just wanna know who is it but apparently hindi ko naman kilala so..." wala na akong balak ituloy pa iyong kuwento ko at gusto ko nalang umuwi
"Huh? Let me see" pipigilan ko sana pero agad naman itong bumalik sa pintuan kung saan ako nakasilip kanina at ginaya lang ang ginawa ko at sumilip na din siya doon.
"Ah siya yung bagong ibubuild up ng Paradise Records. I heard he is really good" sabi ni Rina.
"Yup he is good indeed" pagsang-ayon ko, dahil narinig ko na siya kanina at hindi naman talaga maitatanggi base sa nasaksihan ko kanina.
"Wow, coming from you? He must be really good then" pang-aasar niya pa sa akin. Inirapan ko na lamang siya at tumawa naman ito sa akin.
"Anyway! Umuwi na tayo kasi nagugutom na ako . Its what? 7 pm in the evening and kaninang 1 pm pa tayo dito Rina, balak mo na atang ubusin ang memory ng phone mo para magpapicture sa mga singers dito gayong parang araw araw mo naman sila nakikita" panenermon ko sakanya habnag hila hila ang kamay niya.
Ngunit nagmatigas siya at pinahinto ako sa paghihila sakanya.
"Okay! Pero wait lang, ayaw mo bang malaman ang pangalan niya?" Tanong nito sa akin.
BINABASA MO ANG
Treat You Better
General FictionThe girl whom he can't even see The boy whom she can't leave