Merhaba ben; Ebrar (ARAVERİLDİ)

MB; 2.Bölüm - Bora iz may boy

2.Bölüm Bora iz may boy

Kaan sevgili konusunu açmışken…

Bundan tam 2 yıl önce benim de bir erkek arkadaşım vardı. Tam bir gerizekalıydı, zaten bütün gerizekalılar da beni buluyordu. Küçükken yanlışlıkla onları bana çeken bir mıknatıs mı yuttum bilmiyorum ama nerede nasıl bir gerizekalı varsa gelir beni bulurdu. Bunlardan birisi de eski erkek arkadaşım Bora’ydı. Onunla yaz tatilinde tanışmıştık. Allah’ın belasıyla keşke hiç tanışmasaydık. Tam bir anne kuzusuydu. O günü hiç unutmam bir kere beni akşam yemeğine davet etmişti bir nevi ailesiyle tanıştırma faslıydı. Çünkü o zamanlar benimle ciddi düşünüyordu. Evlilik, çocuklar, kutu gibi evde yaşamak. O zamanlar bana da hoş geliyordu. 14 yaşındaydım ne diyebilirdim ki? O hormon denen şeyler beni yavaş yavaş ele geçiriyordu.

“Ebrar bugün seni özel bir yere götüreceğim.”

Tek kaşımı kaldırmış, Bora’nın ne söyleyeceğini merak ediyordum.

“Bugün seni ailemle seni tanıştıracağım”

Aha sıçtık.

“ Ne ailesi canım! Daha 14 yaşındayız. Gerçek anlamda çok erken değil mi?” dedim endişeyle. Bu sefer kaşını kaldıran Bora olmuştu.

“Ailem ile tanışmak istemiyor musun? Annem mükemmel kadındır.”

Annem mükemmel kadındır cümlesinden ve onunla çıktığımızdan beri annesinden söz etmesinden dolayı ondan ayrılmam gerektiğini anlamam lazımdı.

“Eh öyle diyorsan canım, olur.” Diyerek hemen konuyu kapatmıştım. Bu konuşmadan sonra sözleşip Bora ile oradan ayrılmıştık. Bora’nın beni almasına daha 4 saat vardı, ben hemen duş alıp saçlarımı özenle yaptıktan sonra üstüme geçen ay aldığım şeftali rengi ince askılı bir elbisemi giydikten sonra hemen bizim yazlığın yakınında bulunan çiçekçiden bir buket menekşe almıştım. Bora’nın dediğine göre annesi en çok menekşeleri beğeniyordu. Eh, bende ilk tanışmada iyi bir izlenim bırakmak için çiçeklerden almıştım.

Saat yedi gibi Bora gelmişti. İkimizde sokaktan aşağıya doğru yürürken ben elimde menekşelere bakıyordum.

“ Çok naziksin, anneme menekşe almışsın” dedi Bora.

“ Ne demek önemli değil. Lafı bile olmaz” Bana 25 liraya mal oldu, göttoş Bora.

Aslına bakarsak Bora ile düşünce tarzımız asla uyuşmazdı. Bora daha çok klasik şeyleri severdi. Ama ben gençlik tarzı yada bilim-kurgu olsun macera olsun şeyleri severim. Mesela PuCCa serisini zevkle okumuşumdur. Sonra Harry Potter ve Açlık Oyunları serisini de bir çırpıda bitirmişimdir. Adam Fawer sevdiğim yazarlardandır. Empati ve Olasılıksız adlı kitaplarından çok etkilendiğimi belirtmek isterim. İlk tanıştığımız zamanlar Bora’ya bunları söylediğimde bunları okuyarak boşa zaman harcadığımı söylemişti. Bana bir keresinde Dostoyevski'nin eserlerinden biri olan Karamazov Kardeşleri önermişti. Abi Allah benim belamı versin bu nasıl bir sıkıcılıktır. Daha kitabın 15. sayfasına gelmeden hemen kitabı abimin yatağının altına saklamıştım. Kesin abimin yıllarca orada kokuşmaya mahkum olmaya yüz tutmuş çoraplarıyla evrim geçirmiştir yada evrim geçiriyordur. Ama şunu biliyorum ki bir gün o kitabın konusu götümde patlayacaktı. Patladı da ama o başka bir konuda.

“İşte geldik” dedi Bora.

“Vay, sizin yazlığınız bizim yazlığımıza ne kadar yakınmış” dedim şaşırarak. Gerçekten şaşırmıştım çünkü ben asla Bora’nın yazlığına gitmemiştim. Hep o benim yazlığıma gelmişti.