Secret.

Hoofdstuk 6♥️

Perspectief Adnan:
Tfoe man waarom doet ze dit ik waarschuwde haar nog en toch luistert ze niet naar mij ik zal haar meer in de gaten moeten houden, en die tering mogool gaat hij nog mijn zusje gebruiken ik weet dondersgoed wat Salim wilt hij wilt gewoon zien en voelen hoe ze in bed is en dan gewoon weggooien net zoals hij heeft gedaan bij al die andere meiden hij kent echt geen schaamte en hij is ook nog respectloos tegenover ze ieghh ik walg van zulke mensen hoe dan ook hij gaat van mijn zusje afblijven anders zal ik hem dood maken met mijn eigen handen ik werd uit mijn gedachtes gehaald 'ADNANN WEYO PRAAT IK TEGEN MUUR OFZO' zei redouan hard ' sorry man was even aan het nadenken' zei ik snel 'kom kom we moeten snel zijn daar' zei redouan haastig 'ja wacht dan' zei ik, ik pakte snel nog mijn autosleutels en mijn telefoon en zo reden we weg naar Utrecht pff dit gaat een lange dag worden.

Perspectief Hanan:
Wat is hij toch knap ik mag echt van geluk spreken dat ik hem ben tegengekomen en met hem ben verloofd we gaan over een paar maanden trouwen en ik kan er echt niet op wachten en ik kan al helemaal niet wachten op mijn toekomst samen met hem. Verliefd keek ik Nordin aan we waren aan het eten in het restaurant 'wat ben je toch mooi' zei Nordin lief en keek me lang aan ik kijk verlegen op de grond en werd helemaal rood nog even en ze konden mij kop gebruiken voor tomaten reclame, hij kreeg een glimlach op zijn gezicht 'doe nou niet Nordin' zei ik lachend en keek weer weg hij keek als maar door 'ik mag toch heus wel zeggen dat je fucking knap bent' zei hij lief we moesten beide lachen en eindelijk kwam ons eten 'weet je al in welke maand je wilt trouwen' zei Nordin 'nee eigenlijk weet ik dat nog niet' zei ik terwijl ik at 'ik wil het eigenlijk zo vroeg mogelijk hebben' zei hij opeens ik keek hem aan en kijk weer naar mijn eten 'jaa is goed' zei ik onzeker en ik moest even denken want ik had het niet eens met mijn moeder erover gehad want ik ben bijna nooit thuis en heb lang niet met mijn gezin gepraat ik tikte ongeduldig met mijn vork in mijn salade waarom doe ik ze dit aan ik ben elke dag weg en praat niet eens met mijn moeder 'als je het niet vroeg wilt doen dan hoeft het niet he' zei hij onzeker en teleurgesteld 'nee nee ik moest gewoon even nadenken sorry we gaan de bruiloft vroeg houden' zei ik zeker en lief hij glimlachte naar me en ik voelde me schuldig want ik heb hem eigenlijk het gevoel gegeven dat ik niet wil trouwen, we waren klaar met eten en we hadden afgerekend we liepen naar zijn auto en we reden naar huis hij parkeerde voor het huis en we zaten samen stil in de auto ik keek hem aan en ik wist dat hij er mee zat over de bruiloft, en ik moest het wel goed maken we keken elkaar aan en ik zette de eerste stap en zoende hem vol op hij opende gelijk zijn mond en ik kreeg toegang hij begon me overal wild aan te raken en zoende me nog harder terug mijn adem ging te keer ik ging door zijn haren heen en zoende hem nog harder terug daarna stopte we en keken we elkaar aan mijn adem ging nog steeds razend te keer hij moest lachen en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht ' ik kan niet wachten op onze huwelijksnacht' zei hij met een opgetrokken wenkbrauw en keek me verleidelijk aan en ik moest keihard lachen je zag duidelijk aan hem dat hij zich inhoud en hij mij een onbeschrijfelijke gevoel wil geven maar dat gaat pas na de huwelijk he 'nou schat ik moet weer gaan we zien elkaar morgen weer jaa?' Zei ik verliefd 'jaa is goed schat mag ik nog 1 kusje dan?' Zei hij met een pruillipje 'hahaha nee wollah meh je krijgt' zei ik en stak mijn tong uit. Ik deed net de deur open en Nordin trok me er gauw weer in 'wollah teh je gaat me een kusje geven anders loop jij met gebroken been naar huis' zij hij waarschuwend maar ook lachen ik ging helemaal stuk en gaf hem een lange kus hij ging door naar mijn nek en hij liet daar een zuigzoen achter en per ongeluk liet ik een kreun horen dat had ik niet moeten doen want hij keek me aan en hij kreeg een glimlach op zijn gezicht en ging verder in mijn nek en begon allemaal kusjes te geven daarna gaf hij nog een lange kus op mijn mond 'ik hou van jou en je bent de prachtigste vrouw op aarde en ik wil dat jij zo snel mogelijk de moeder van mijn kinderen word' zei Nordin verliefd pff wat is hij een lekkerding zeg jeetje 'ik hou ook van jou schatje insha allah zullen we gelukkig zijn samen met onze kindjes' zei ik lief hij kreeg een glimlach op zijn gezicht hij heeft zo een mooie lach niet normaal gewoon 'we stapte beide uit en ik knuffelde hem nog 'doei lekkerding' zei hij en keek me verleidelijk aan hij sloeg me op mijn kont en ik kreeg het weer warm ik draaide me om 'NORDIN' zij ik lachend en liep naar mijn voordeur en Nordin stapte in en hij reed met een sneaky glimlachje weg okee nu moet ik echt wel gaan beslissen met mijn moeder wanneer de bruiloft zal komen ik pakte mijn sleutel en deed de deur open ik liep de woonkamer in en zag mijn ouders, Amal, Adnan en Kenza er ook zitten oke precies goeie timing om over mijn bruiloft te praten 'salam mama en papa' wa 3alaykoum salam dochter' zeiden mijn ouders ik wist niet hoe ik moest beginnen dus dacht eerst even na ik ging op de bank zitten en keek me ouders aan 'wat is er benti' zei mijn moeder 'uuhh..' Zei ik twijfelend 'je kan me altijd alles zeggen he dat weet je' zei mijn moeder zorgzaam,mijn vader keek me nog steeds doordringend aan 'nou kijk ik wou met jullie eerst beslissen wanneer ik mijn bruiloft moet houden' zei ik mijn moeder keek me blij aan ik wist altijd al van mijn moeder dat ze dit soort dingen echt leuk vind en vooral omdat ik haar ermee bij betrek, mijn vader stond op en ging naar de keuken 'omg eindelijk ga je trouwen het word tijd voor je' zei amal lelijk en Kenza keek me blij aan en Adnan was steeds op zijn telefoon bezig 'benti je mag zelf weten wanneer je het wil houden zolang iedereen er over eens is zowel wij als je schoonfamilie' zei mijn moeder redelijk 'dankjewel mama als ik weet wanneer de datum is dan geef ik het je door' zei ik lief mijn moeder gunde mij een glimlach en keek verbaasd naar mijn vader die boos binnen kwam 'Hanan ik heb het je elke keer gezegd je gaat niet trouwen met hem punt uit' zei hij boos ik vond het maar raar want hij had het wel geaccepteerd toen we gingen verloven maar de bruiloft wilt hij dus niet ik keek hem verdrietig aan en met teleurstelling 'maar waarom papa ik ben al verloofd met hem' zei ik boos hij liep naar me toe en gaf me een harde klap ik hief mijn hand op naar mijn wang en voelde dat het brandde iedereen keek mijn vader geschrokken aan maar niemand die wat zei ik keek hem zo boos aan en zei niks meer want ik wist dat als ik zou tegenspreken dat ik nog meer rake klappen zou verwachten en liep naar boven bij mijn kamer aangekomen zakte ik neer en liet mij tranen de vrije loop waarom deed hij zo? Waarom liep hij de keuken in? Waarom luisterde hij niet naar mijn verhaal? Er gingen duizenden vragen rond in mijn hoofd maar niemand die ze kon beantwoorden ik lag in mijn bed en iemand klopte aan mijn deur ik keek op en zag dat het Kenza was ze keek me droevig aan en zei 'mag ik binnen komen' ik knikte en ze liep naar me toe en trooste me 'het komt goed Hanan geloof me' zei Kenza lief ik keek haar aan en zei 'hoe kan het ooit goed komen terwijl papa het niet accepteert zo ga ik nooit trouwen met Nordin' 'er was iets met papa maar dat vertel ik je morgen ga nu maar rustig slapen' zei Kenza zorgzaam ik knikte en ze liep weg en ik ging goed liggen en viel in een diepe slaap.