Secret.

Hoofdstuk 7♥️

Ik keek op de klok en het was al 12 uur ik had dus duidelijk te lang geslapen ik ging naar de douche en waste me gezicht en poetste me tanden en me haar deed ik in een knot ik heb nog steeds niks gehoord van Salim en Adnan negeert me constant ughh wat super irritant is, ik liep naar de gang en kwam Adnan tegen hij keek me aan en keek gelijk weg 'Adnan het spijt me echt, ik kan niet meer zo leven' zei ik zielig en spijtig hij keek me emotieloos aan en keek alsnog weer weg hij wou net zijn mond openen om te praten maar deed hem al snel weer dicht en hij liep terug naar zijn kamer vol teleurstelling liep ik naar mijn kamer en kleedde me daar om en verichtte mijn gebed ik deed me huisjurk aan en liep naar beneden en maakte wat ontbijt ik zag me moeder komen ze gaf me een kus op me voorhoofd 'waarom negeert Adnan jou zo constant' zei mijn moeder ik wist niet wat ik moest zeggen ik zou niet weten als ik de waarheid zou zeggen wat ze zou denken over mij 'benti vertel wat er is gebeurt' zei me moeder ' euhmmm maar mama zou je dan niet boos willen reageren ' zei ik bijna huilend 'je kunt me alles vertellen en dat weet je' zei mijn moeder zorgzaam 'euh...euhmm ik kan het niet zeggen sorrryyy' en toen liep ik weg, 'Kenza alsjeblieft vertel het me' riep me moeder droevig ik negeerde haar en trok mijn slippers aan en deed de deur achter me dicht en de tranen kwamen weer aan huilend liep ik een stukje naar de parkje toen ik een bankje zag liep ik er naar toe en ging daar zitten en de tranen werden erger en maar erger ik kon niet stoppen pfff wat een klote dag duizenden vragen gingen door mij heen. Waarom loog ik tegen mijn broer?, waarom heb ik de waarheid niet gesproken?, waarom had ik het gewoon niet verteld aan mijn moeder? Wat bezielde mij toen? En waarom negeerde ik me moeder ?? Even later werd ik uit mijn gedachtes gehaald door een bekende stemmetje ik keek in mooie bruine ogen en wist gelijk wie het was, het was Salim 'gaat alles wel goed' zei hij bezorgd serieus vraagt hij dat nu pas 'waarom heb je niks meer van je zelf laten horen Salim' vroeg ik geinterreseerd hij keek beschaamd naar beneden 'ik mocht geen contact meer met je nemen van je broer' zei hij op een rustige toon ik keek hem aan en keek gelijk weer weg 'ik mis je' zei Salim opeens 'het komt goed ik beloof het je echt waar' zei hij ik knikte en we namen afscheid van elkaar we gaven elkaar nog een knuffel, het voelde alsof dit onze laatste knuffel zou zijn ' ik moet gaan' zei ik huilend 'niet huilen alsjeblieft' zei hij 'ik moet nu echt gaan sorry' zei ik de tranen waren al gestopt gelukkig 'isgoed schat ik zie je wel een andere keer ' zei hij met een glimlachje vervolgens liep ik weg naar huis ik voelde me zo veilig bij salim ik ken hem maar voor een paar dagen maar toch was er iets speciaals tussen ons uiteindelijk ben ik aangekomen thuis en deed de deur open en hoorde een paar stemmen uit de woonkamer komen ze waren aan het schreeuwen ik hoorde mijn broer het meest schreeuwen, waar zouden ze het over hebben? Waarom moet adnan opeens zo hard schreeuwen?? ik deed me schoenen uit en liep de woonkamer in en alle gezichten waren op mij gericht ik voelde gelijk mijn rug tegen de muur aankomen het was Adnan die me tegen de muur aanduwde 'ik zeg het je nog 1 keer je gaat het nu zeggen waar onze eigen moeder bij is WAS JIJ DIE ENE KEER MET SALIM' zei hij kwaad en emotieloos ik wist niet meer wat ik moest doen ik kreeg tranen ik werd bang straks slaat hij me ik kon hem maar niet aankijken de woede van adnan is veelste erg niemand wilt het meemaken ik werd uit mijn gedachtes gehaald Door adnan hij bleef maar schreeuwen ik werd er gek van ik kon het niet aanzien 'KENZAA PRAAT NU' zei hij boos ik werd van alle kanten geblokkeerd dus schreeuwde ik keihard 'JAAA IK WAS MET HEM' gelijk voelde ik een harde klap op mijn wang ik voelde mijn wang branden en nog een klap voelde ik op de zelfde plek komen mijn wang brandde te ergg ik viel hard op de koude vloer mijn hoofd stootte hard tegen de vloer en ik kreeg een bonkende hoofd de tranen kwamen en kwamen maar 'ALS IK JE NOG ÉÉN KEER ZIE MET SALIM DAN BREEK IK JE POTEN LET OP MIJN WOORDEN' zei hij boos en emotieloos mijn ouders die hielpen mij niet eens en me zusje wilde me helpen maar ze werd al snel tegen gehouden Door mijn vader het werd al snel zwart voor me ogen ik wist niet wat ik moest doen ik hoorde allemaal stemmen maar ik herkende niemand de tranen bleven maar komen waar sloeg dat op adnan heeft me nog nooit zo hard geslagen pfff ik kan niks doen alles is zwart ik kan niks zien ik snap het niet adnan die mij hard sloeg ik kan het niet eens beseffen hij was altijd zo lief voor mij wij waren beste vrienden vragen gingen maar Door mijn hoofd heen wat zouden mijn ouders en adnan nu wel denken over mij?? Straks denken hun dat ik één of andere Hoer ben pfff echt een fucking klote dag had ik salim maar nooit ontmoet, had ik hem maar nooit gezoend, had ik maar nooit afgesproken met hem dan was dit allemaal niet gebeurt had ik maar nooit ik werd al snel van me gedachtes gehaald ik zie de licht schijnen mijn ogen die kunnen weer zien ik keek rond en zag dat ik op de bank lag mijn moeder kwam naar me toe en gaf me water haar ogen waren helemaal rood en ze had hele erge wallen ze heeft dus gehuild 'benti eindelijk ben je wakker' zei ze droevig ik kijk haar aan en knuffelde haar daarna pakte ik de glas en dronk snel de water op ik zag me vader zitten op de bank en hij keek me emotieloos aan je kon aan zijn ogen zien dat hij kwaad is pffff me zusje die is inmiddels al naar boven gegaan maar nergens zag ik adnan maar hij boeit me niet meer wat hij mij heeft aan gedaan is gewoon onvergetelijk ik kon al inmiddels staan dus liep ik naar mijn kamer toe en kleedde me uit en deed me badjas aan ik pakte mijn blauwe lingerie en liep naar de douche ik keek in de spiegel en me ogen waren rood en me wallen waren gewoon te erggg voor woorden ik zag er niet uit en de rode plek op mijn wang kon je nog steeds zien pfffff ik deed de kraan open en liet de koude water over me heen stromen hmmmm heerlijk dit na 20min deed ik de kraan dicht en droogde me snel af ik deed me lingerie aan en wikkelde een handdoek om me haren heen na 5min deed ik de handdoek weer af en kamde me haren en deed het in een knot daarna deed ik mijn jurk, hoofddoek en sokken aan en pakte de gebedskleed en ik hef mijn handen en zei rustig 'Allahu akbar' na 7min was ik klaar met het gebed en ik verichte nog snel smeekbedes ik was klaar met alles ik trok me huisjurk aan en liep naar me bed toe ik pakte mijn telefoon en ging effe op insta kijken ik zag een islamitische plaatje waarop stond "na moeilijke tijden komen gemakelijke tijden" die zin raakte me zo erg ik zag een paar appjes van Youssra, Salim,hanan, en paar groepschatten ik negeerde de groepschatten en opende die van hanan als eerste want in Salim had ik geen zin in dus die open ik wel als laatste want na alles wat er vandaag is gebeurt pfffff

Hanan: heyyy zusssie wil je doorgeven aan mama dat ik bij nordin slaap xx
Ik: zal ik doen voor jou xx

Youssra: hey schat zullen we morgen iets samen doen x
ik: ja gezellig! Misschien kunnen we morgen Breda xx
Youssra: lijkt me leuk dan zie ik je tomorrow!😆

Salim: hey lieverd gaat alles weer goed x
Ik: ja het gaat wel weer met jou xx
Salim: het gaat hmdl goed met mij sinds ik jou heb leren kennen ik mis je 😍
Ik: awhh ik mis je super erg😢
Salim: we zien elkaar snel weer xx

Na een lang gesprek met Salim deed ik me telefoon in de lader eindelijk rust en geen gezeik meer van iedereen ik hoop dat het morgen niet slecht af loopt als adnan er is.... Na 20 min sliep ik met de gedachtes Hoe het morgen zou gaan als ik adnan weer zie.