Bazen öylece hasret kalırsın;
Hasret kalmak için bir bahane
Aramaya gerek yoktur.
Hasret kalırsın iste,
Kimi zaman kokusuna
Kimi zaman anısına.
Düşünmeyince geçermi sanırsın?
Herşeyi yine içine atar
Sonra dalar gidersin
Geçmişin tozlu raflarına.
Belki bir resim çıkar
Saatlerce resim ile konuşursun
Mutluluk nedir diyenlere
O resim diyebilirsin.
Ama kimse bilmez ne resimdekini
Ne senin içindekileri.
Derin bir iç çekersin yine
Ardından bir sigara yakarsın...
Kimse karışmaz sigarana
İlk dumanda söndürürsün
Anılar gelir peşinden
Seni yalnız bırakmazlar.
Sigaran bile keyif vermez.
Onunda bir anısı vardır belkide
Sonra bir iç daha çeker hayat dersin.
Kaldığın yerden devam edersin işte.
Her zaman bir anın vardır hayatın
Tozlu raflarında en iyi anıları bile
Zaman silip süpüremez.
Ya koru kalır ya tozu.
Sonra anılar peşini bırakmaz.
Sinene derin yaralar açar
Yarınında korkarsın kaçamazsın
Sinene yediğin yaralar degilde;
Anılar zor gelir kabullenirsin yarınlarıda.
Hayat işte iki ucu boklu değnek...
