MAVİRANE

Bölüm| 1

İçim içime fazla geliyordu. İçim içimden çıkıp onun ruhuna adımlamak istiyordu. Ayakları kanayana kadar, tırnaklarının içi geceyi ve gündüzü birlikte barındıran gökyüzünün yansıması olan bütün temizi ve kirliyi birarada bulunduran toprakla doluncaya kadar, kalbi kaburgalarının arasında eziliyormuş gibi hissedene kadar ona koşmak istiyordu. Bunu içinin kendi içinde tekrar doğmasını sağlayacak kadar istiyordu. Akreple yelkovanı birbirine karışan saatin doğru göstermeye çalıştığı zamanın içinden çıkıp zamanı durdurmak istiyordu ama unuttuğu bir şey vardı; göğüs kafesinde kurduğu yaşamın zamanı yanlıştı ve zaman affetmezdi. Zaman affetse anılar affetmezdi. Ve anıları onu affetmeyecekti.

&