ရာသီဥတုႀကီးသာယာေနသေလာက္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ မိုး႐ြာေနသည္။ ပိုးစိုးပက္
စက္သည္းထန္းေနတဲ့ မိုးပါေလ။
အေၾကာင္းရင္းကာ ခ်စ္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကေလး
ေလး အခု ကြၽန္ေတာ့္အနားမွာမရွိဘူးေလ။
အလြမ္းေျပမ်က္ႏွာေလးေတာင္မျမင္ရ။
မိသားစုလိုက္ ဂ်ပန္သြားၾကသည္တဲ့ေလ။
ကေလးရဲ႕ဒယ္ဒီအလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားေပမဲ့ မာမီ
က တမင္လိုက္သြားျခင္း။
ခုခ်ိန္မွာသူကလဲစာေမးပြဲေျဖေနရခ်ိန္ျဖစ္တာ
ေၾကာင့္ ကေလးကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မထားခဲ့ၾက။
လြမ္းလိုက္တာကြာ
စာက်က္ေနရတာကတမ်ိဳး လြမ္းတာကတမ်ိဳး
စာၾကည့္စားပြဲေပၚ လက္ေထာက္ကာ မက်က
ခ်င္က်က္ခ်င္ျဖင့္ သူစာက်က္ေနရသည္။
တီ တီ
messageေရာက္လာၿပီ။ ကေလးဆီကပဲ ေနမွာ
"ကိုကို သတိရတယ္လို႔ စာက်က္ေနတာလား
fighting"တဲ့
ၾကည့္!!ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္
တဲ့ ကေလးလဲ။
messageဖတ္ရင္း ပါးစပ္ကနား႐ြက္တက္ခ်ိတ္
ေတာ့မည္။
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ စာရိုက္ၿပီးျပန္ပို႔လိုက္သည္။
"အင္း!!ကိုကိုလဲအရမ္းလြမ္းတယ္ မနက္ျဖန္
ေၿဖရမဲ့ စာအတြက္ ကုိကိုေခါင္းပူေနတယ္ "
စာျပန္ပို႔ကာ ကေလးဆီက messageျပန္အ
လာကို ဖုန္းကိုၾကည့္ေမးေထာက္ကာ ေစာင့္
ေနလိုက္သည္။
တီ တီ
ေဟာ!ေရာက္လာၿပီ။ ကေလးဆီက အားေပး
စကားေလးေတာ့ၾကားရမွာပဲ။ ေသခ်ာတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မနက္ျဖန္အတြက္ေတာ့ ကေလး
ရဲ႕အားေပးစကားေလးေၾကာင့္ အားရွိသြားမွာ
ပဲ။
"ကိုကိုရယ္ ေခါင္းပူရင္ေရခဲအံုေပါ့ အဟိ"
ငင့္။ ေသေရာ ကေလးစုတ္ေလး။ဒါ အားေပး
တာလား ။ဒီကကိုကိုကေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္လိုက္
ရတာ။ ၾကည့္ဦးး ေရခဲအံုတာဗ်ာ အဟိိ ဆိုတာ
ေလးက ပါလိုက္ေသး။ ေခြးေပါက္ေလး အသဲ
ယားတာကြာ။
"ကေလးကလဲ!!ကိုကိုတကယ္ေျပာေနတာေနာ္ "
ေနာက္ထပ္ စာတစ္ေစာင္သူ ထပ္ပို႔လိုက္သည္။
မၾကာပါ messageဝင္လာသည္။
