BeN aşık Olamam

2.bölüm(Annem)

Adamın yardımcıları polisi arayıp bizi şikayet etmişlerdi ne yani suç bizde mi? Neyse biz annemle karakola getirildik ve işte sonrası.......

Memur Bey annemi bir iki gün nezarethane de bekletti tabi beni serbest bıraktılar ....

Bende evin yolunu tuttum .Eve vardığımda annemin yokluğu çok belli oluyordu babamdan sonra annemi de kaybetmek istemiyordum.Bir anda gözlerimden sel gibi akıp giden yaşların farkına varamadım ağladıkça ağlıyordum ,ağlamaktan başka hiç bir şey yapmak istemiyordum.Akşama kadar sadece oturdum annemi düşündüm acaba ne olacaktı ne oluyordu merak içinde odama geçtim....

Yatağa attım kendimi ,çok halsizdim yorgun ve bitkin...yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu uyumak istemiyordum gözlerimle adete savaştım kapanmasın ve hiç uyumayayım...Ama ne yazık ki yenildim ve gözlerim kapandı ...

Sabah zır! zır! zır! çalan zilin sesine uyandım yatakta bir oraya bir buraya yuvarlanıp durdum yuvarlanırken yataktan düşmeyi de ihmal etmedim tabi .Güzelce esneyip sarhoş gibi ve yavaş adımlarla dolabıma yöneldim .Bir dakika annem ! Annem aklıma geldi onu nezarethaneye atmışlardı hemen üzerime bir şeyler giyip yoldan bir taksi çevirdim ve taksiye bindim.

"-Abi şu sağdaki karakola sür çabuk."

"Tamam nedir bu acelen ."

"Abi sorma ne olur sür."

"Tamam sürüyorum kardeşim."

Taksiciyle süren konuşmamızdan sonra sessizlik oldu ...

"Geldik inebilirsin kardeşim."

"tamam sağolasın abi ne kadar ücret ?

"Ücret 20 TL "

"Buyur. Hayırlı işler." dedim ve hemen karakola doğru hızlı adımlarla koştum .

Tam kapıdan girecekken polisler beni durdurdu . Ne oldu da bunlar beni durdurdu ya diye söylendim içimden.

"Neden beni içeri almıyorsunuz ne oldu?"

"Anneniz mahkemeye verildi yani şuan burada değil içeri giremezsiniz."

"Ne nasıl mahkemeye verildi ya neden benim haberim olmadı neden aranmadım ben?"

"Orasına ben karışmıyorum hanımefendi."

"Kahretsin ya Annem !!"Tutamıyorum babam ağlamayacaktım ama tutamıyorum...

Hemen polisin tarif ettiği mahkemeye hızlıca yol aldım .Ve sonunda gelmiştim aceleyle mahkeme binasının içine doğru girmek için yürüdüm o da ne ya!! yinemi bir dakika bu seferkiler değişik kıyafetli ve hiçte polise benzemiyorlardı NE OLUYORDU !!

Hiç görmemiş numarası yaparak içeri dalmaya çalıştım ama ne yazık ki olmadı adam beni kolumdan tutup yere fırlattı.

"Hayırdır nereye giriyorsun küçük hanım."dedi

"Aaahh belimm!!" Acı içinde kıvranıyordum adamlar da pis pis sırıtıyorlardı.Sinirlerim alt üst olmuştu tutamadım ve adamlara dalmak istedim ama yine bir hamleyle beni yere fırlattılar bu sefer acım yokmuş gibi davranarak güçlü görünmeye çalıştım.Gözlerim dolmuştu ama acıdan değil bu sinirden...

"Neden içeri almıyorsunuz beni annemi görmek istiyorum alın içeri beni yeter artık ya!"

"Laftan anlamaz mısın sen giremezsin diyoruz hadi git işine."

"Benim işim burada ve şimdide işime gidiyorum çekilin."

"Zorluk çıkarma, istesen de artık annen yok senin annen mahkemelik oldu hapse girecek boşuna uğraşma ."

"Ne nasıl hapse girecek olmaz izin vermem ÇEKİLİN!!!!!!"

Doğru mu duymuştum annem hapse mi girecekti olamaz izin veremem bir yerim acısa da adamlar beni durdursa da içeri girecektim....

Geri geri çekildim ve hızlıca koşmaya başladım var gücümle koşmaya başladım...

"ÇEKİLİN ANNEM O BENİM!"

Üçüncü bölümde görüşmek üzere değerli okurlarım ...lütfen beğendiyseniz sessiz kalmayın belli edin biz de devamını getirelim......uygun bulmadığınız ,eksik bulduğunuz yerleri (yorum) bölümünde benimle paylaşabilirsiniz .... iyi okumalar ..... :)