KEHANET

838 8 0
                                    

~Geçmiş~
  Ben Grace. Bir düşmüş meleğim. Düşmüş melekler ikiye ayrılıyor. İyiler ve Kötüler. Ben iyi taraftayım. Ama aşık olduğum kişi.. Bu iki taraf sonsuz kavga içinde. Kazanan taraf? Yok. İki tarafta aynı güçte. Aslında bu eşitlik bozulabilir. Bunu çok ilerde anlatacağım. Sevdiğim çocuk kahverengi gözleri, kumral saçları ve inanılmaz yakışıklı yüzüyle herkesi kendine aşık edebilecek türden. Aslında tüm melekler öyle. Cennetin nimeti işte. Neyse, Adı Sebastian.

Dünyada yaşıyoruz. Normal insanlar gibi. Onlardan tek farkımız düşmüş melekler olmamız.
  Oturmuş manzarayı izlerken Sebastian geldi. 
"Selam." "Selam." Oturup bi3az sohbet ettik.  Sana itiraf etmem gereken birşey var." Heyecanlanmıştım ama belli etmedim. "Bir yere götüreceğim seni."
  Yol boyunca birşey konuşmamıştık ama sürekli bana bakıyordu. Bir yere geldik. Deniz manzaralı, güzel bir yerdi. Bana baktı. Söyleyeceklerini toparlamaya çalışıyor gibiydi. En sonunda konuştu. "Bu yasak birşey.Olmaması gerekirdi ama oldu." meraklı gözlerle ona bakıyordum. İyice yaklaştı. İki kelime söyledi, beni mutlu edecek iki kelime. "Seni seviyorum."

  2 haftadır gizlice görüşüyoruz. Şuan barış dönemindeyiz. Sonra 18 gün savaşıp yeniden barış anlaşması imzalayacaklar. Her iki tarafta kazanamayacak. Onunla savaşmak istemiyorum. Ama zorundayım.
  Abim birşeyler anladı. Bir abim olduğunu söylememiştim değil mi? Sarışın, kahverengi gözlü, yakışıklı. Adı Eric. Sebastian'ın da bir ablası var. O da Elena. Oldukça güzel.
  11 gün sonra barış bitecek. Bitmesini hiç istemiyorum.
-11 gün sonra-
  Herkes işareti bekliyor ve savaş başlayacak. Ve bir ışık patlaması oldu. Herkes saldırıya geçti. aslında kimse ölmüyordu. Bizi sadece sürgünlerin yaptığı oklar öldürebilirdi. Onlarıda kimse bulamazdı. Tek bir sorun vardı. Sırtımıza, kanatlarımızın çıktığı yerlere darbe alırsak  bu bize çok acı çektiriyordu. Üzerine kaya düşmüş tüm kemiklerin kırılmış gibi. Ben bunları düşünürken sırtıma birşey saplandı ve acı bir çığlık attım. Bu kadar kötü olduğunu düşünmezdim. Tam bayılırken dehşet içinde yüzüyle bana kılıcını saplayan kişiyi gördüm. Sebastian. Bilincimi kaybetmemiştim. Sebastian başında ağlıyordu. "Grace. Lütfen uyan. Sen olduğunu bilmiyordum. Çok üzgünüm. Kahretsin. Kendimden nefret ediyorum. Kahretsin. Keşke şimdi bir yıldız oku bana saplansa!". Öyle deme demek istiyordum ama konuşamıyordum. Birinin beni havaya kaldırdığını hissettim. Canım yanıyordu. Ölmeyi dilerdim bu acıyı çekmektense. Uzun süre bu acıyı çekecektim.  Ama birşey oldu. Yavaş yavaş acı azaldı ve en sonunda hiç olmamış gibiydi. Buda neydi böyle?

   Uyandığımda yanımda kimse yoktu. Abim Sebastian'ı kesin kovmuştur. Acım katlanılacak kadardı. İçerde birileri konuşuyordu. Gizlice dinledim. Bu Elena ve abimdi. "Birbirlerine aşık olmamalılar!" "Biliyorum. Onları uzak tutmalıyız." "Kahretsin." "Ne oldu?" "Aşk güçlü bir duygu. Bu ikisinide tamamen yıkabilir. Ve bu duyguyu yok edemeyiz. Uzak tutabiliriz sadece. Sebastian'ın üzülmesini istemiyorum." "Bende Grace'in. Ama olmak zorunda." "Keşke biraz daha olgun olsalar. Duygularını içlerine gömüp orada yaşayabilseler. Eric Elena'ya garip bir şekilde baktı. Aynısını yaşıyormuş gibi. "Neyse ben gitsem iyi olur." Eric ve Elena eskiden baş meleklerdi. Ama neden düşmüş melek olduklarını söylemiyorlar. Birden büyük bir merak geldi. Acı sadece bir sızıya dönüşmüştü. Hemen Sebastian'ı aradım. "Ne oldu? İyi misin?" "İyiyim. Buluşsak olur mu?" "Tamam. Nerede?" "Beni götürdüğün yere git." Hazırlandım ve içeri gittim. "Eric ben dışarı çıkıyorum." "Tamam." "Merhaba. Ne oldu?" Herşeyi anlattım "Onların neden düştüklerini merak ediyorum. Eskiden baş melek olduklarına göre tarih kitaplarında birşeyler vardır." dedim.  "Tamam o zaman kütüphaneye gidelim."

6 saat araştırma yaptık ve birşey bulamadık. Sayfaları çevirirken birşey gördüm. "Sebastian. Sanırım buldum." Merakla gelip kitabı kendine çevirdi.  Başmelek Eric ve Elena birbirlerine aşık olmuşlardır. Ama birbirleriyle zaman geçirmekten görevlerini yapamamışlardır. Birisi kovulmalıymış. Ve ya ikimiz ya da hiçbirimiz demişlerdir. İkiside kovulmuştur. Eric iyi taraftadır. Ama Elena kovulduğu için kötü taraftadır. Sonunda geçmişi silip düşman olmuşturlar.

KEHANETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin