-nang sila'y lumalakad-
-hinihila ng mga kidnappers si brittany-
-gulat at takot na takot si Brittany,kaya kumapit siya ng mahigpit kay Rob-
"Hoy! umales kayo dito!!!"
" bakit? ikaw ba ang boyfriend nitong magandang babae na ito?"
" Hindi... pero.."
"Eh hindi pala eeh.. akin na siya! - hinihila- "
-Rob, sinuntok ung mga kidnappers..-
-umales yung mga kidnappers-
-niyakap ni Brittany si Rob ng mahigpit na mahigpit.-
" Salamat, Ayoko na, umales na tayo dito, please rob please.."
"Sige, bahala ka..Saan ba bahay mo?"
" doon, doon sa kanto na iyon..."
"halika na..."
-nasa bahay na sila ni Brittany-
"Rob, salamat talaga ha.."
"walang anuman,basta ikaw :)"
" Sige ha, tulog na ako, Goodnight, ingat ka ha, pauwi sa bahay mo.."
"Sige.....ayy... may y.m ka Brittany?..."
"oo..baket?"
"Bukas, chat tayo ha :">.."
"sige.. tulog na ako, antok na ako eeh.. bye... good night.. ingat.."
"Bye..."
-nung umuwi na si Rob sa bahay niya, hindi siya makalimutan ni Brittany-
--BRITTANY's POV--
"Grabe, ano 'tong nararamdaman ko?"
"nararamdaman ko sa...sakanya?...."
"hindi siguro..."
"pero, may nararamdam talaga ako sakanya eeh.."
"Para kase siyang, Life saver... para bang... Superman of my life..."
"Kailan ko kaya masasabi sakanya ang nararamdaman ko?"
"Pero.. Baka mapahiya lang ako, kase.. kaibigan lang ang turing niya saakin :'((..."
--ROB's POV--
"Wow, grabe itong nararamdam ko kay Brittany.."
"ang lakas ng heart beat ko, as in TODO.."
" LALO na yung niyakap niya ako ng mahigpit, para bang katapusan na ng mundo nung niyakap niya ako.."
"Haaay, pero baka... wala namang nararamdaman sa akin si Brittany eeh :(.."
....
