The Unexpected Love

Chapter 1

March 30, 2016
Ayah's Point of view

*kring-kring*

*yawn*

Time check: 8:30 am

Hayss, wala pa naman pasok eh. Siguro inalarm na naman ni mommy toh! Makatulog na nga lang ulit.

*knock-knock*

"Ayah wake-up now. It's already late!"sabi ni mom habang niyuyugyog ako.

"5 minutes more mom."sabi ko habang wala sa mood.

Buti naman hindi na ako kinukulit ni mom. Inaantok pa kasi ako eh.

Ay! Ang liwanag!

"Mom close the curtains." I said while blinking my eyes.

"Baby girl sinasanay lang kita na magising ng maaga. Malapit na ang pasukan."

"I can manage my time naman mom, so don't worry about me."

"Ok baby girl mag-ayos ka na ng sarili mo and then after fixing yourself, go down because we will eat our breakfast na."

"Mom would you mind?"

"What?" Tanong nya habang nagtataka.

"Stop calling me baby girl. Like you know, Im already collage."

"Ok then." Simoleng sagot ni mom.

After ng sinabi ko bumaba na si mom. Ako naman ginagawa 'tong morning rituals ko.

Napatingin ako sa calendar kong makita kong March 30 nga pala ngayon.

Naalala kong pupunta nga pala ako sa mall para mamili ng gagamitin ko sa school.

Agad naman akong naligo para makapagbihis na. Gutom na rin ako kaya nagmadali ako. Feel ko ng kumain eh.

Pagkatapos kong gawin lahat ng dapat gawin ay bumaba na ako.

"Good morning mom."
"Good morning dad." Bati ko sakanila sabay kiss sa pisngi nila.

"Come on let's eat Ayah." Sabi ni mom.

"Oh Ayah, bihis na bihis ka yata? San lakad mo anak?" Tanong naman ni dad habang nagbabasa ng newspaper.

"Uhm, dad mamimili po kasi ako ng gamit ko for the school." Sagot ko habang kumukuha ng bacon and egg.

"Gusto mo samahan na kita anak?" Offer ni mom.

"Thank but no thanks mom. Siksikan ngayon sa mall rush hour kasi, baka mapagod ka lang po." I refused her offer kasi alam kong minsan lang sya mag rest day.

"Are you sure nak?" Pahabol ni mom.

"Im ok mom. I can handle myself. Atsaka isa pa rest-day mo po ngayon. So I think you should relax here.

"Uhh, how sweet baby gir-- I mean Ayah." Sabi ni mom with a huge smile.

Agad ko namang tinapos yung pagkain ko at nagpaalam na kay mom at dad.

"Kuya Paeng tara na po."

"Ok po mam."

Pagkasakay ko sa kotse ay tumunog yung phone ko kaya kinuha ko.

From: Sam
Hi besty! Good morning! Sorry hindi muna kita masasamahan ngayon. May biglaang lakad kasi kami nila momskie. Ingat na lang, labyu besty mwuaps!

Aish! Wrong-timing naman yung lakad nila. Tawagan ko na nga lang si Jaed. Magbaba-kasakaling available sya.

  Calling Dyosang Liam Jaed...

Oo tama yung nababasa at nakikita nyo. Dyosa! Beki sya eh. Ps: sya yung naglagay nyan sa contact ko.

"Napatawag ka besung? May mahe-helplalu ba ang beauty ko sayo?"

"Jaed, available ba yang beauty mo today? Wala kasi akong kasama ngayon eh. Libre kita!"

"Ay bet ko yang magic word! Pero bes wiz akong makakasama sayo eh. Naka beaty rest ako ditey sa Vigan. Tomorrow pa ang balikbayan box ko jan sa Manila."

"Sayang naman beks. Sige bye na. Enjoy ka!"

*toot-toot*

"Nandito na po tayo mam." Hindi ko namalayang nandito na pala kami. Well, I guess loner talaga ako.

"Thank you po kuya Paeng. Text na lang po lita kapag magpapasundo na ako."

Pumasok na ako sa mall at agad na pumunta sa NBS. Kinuha ko na yung checklist ko para makabili na ako.

Kumuha ako ng...
Notebooks
Ballpens
Papers
Etc.

Na-realized ko na marami na pala akong bitbit. Nakalimutan ko kasing kumuba ng basket.

Hinanap lo kung saan nakalagay yung basket. Ang hirap pa naman maghanap lalo na't ngayong last hour shopping.

"Sa wakas nakakita rin ba isa!"

Bigla akong nagmadali sa paglalakad baka kasi makuha pa yung nag-iisang basket na yun eh.

*boogsh*

"Aaahh!" Bigla na lang may sumulpot na nilalang kaya heto kami ngayo lumagapak sa sahig. Samahan mo pa ng pagkalat ng mga gamit namin.

Nakasimangot si kuya. Kaya nag sorry ako agad. Alam ko namang may kasalan din ako.

"Ano ba yan miss! Are you blind? Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo eh!" Haluh! Si kuya na beast mode.

"Sorry na kuya!"

"Alam mo kasi miss. Yung katangahan iniiwan yan sa bahay!" Aba loko 'toh ah!

"Alam mo rin kuya? Sumosobra ka na ah? Nag sorry na nga diba? 2x na! Atsaka alam mo, hindi naman mangyayati 'toh kung tumitingin ka sa dinadaanan mo eh!"

Pinulot ko na yung mga gamit ko at tumayo. Ngayon ko lang na-realized na maraming taong nagtitinginan samin eh. Aalis na sana ako ng biglang...

"Oopps, excuse me miss blind. You forgot to pick-up my things." Sabi nya sabay smirk. At ano daw!? Miss blind? Thr heck! Saang lupalop nya naman napulot yun?

"You know what Mr. Yabang? Walang silbi yang kamay mo kung hindi mo gagamitin. Tsk! Nonsense." Pagkasabi ko nun ay tumalikod na ako at nag walk-out nang biglang hilahin mya yung braso ko at...

"We're not yet done miss b! Mark my word. Panalangin mo na hindi tayo magka pareho ng university. Cause I will make sure that your collage life will be ruin!"

"A-ano ba bitawan mo nga ako!"bigla na lang akong kinabahan sa sinabi nya.

"See you when I see you miss! Have a nice day!" Tignan mo tong lalaking to. Have a nice day? Eh sirang-sira na yung araw ko sakanya eh!

Tineks ko na yung driver ko at nagpasundo na. Hayy naku! Stressed day! Makauwi na nga at makapagpahinga!