Güzel sayfaları olan çiçek kokulu defterlerim var sayfaları bomboş onlarca da yazılarım var.. hepsi bir müsfette kağıdında karalanmış..sağı solu çizik bazıları dörde bazıları beşe katlanmış kat iziyle dolu sağda solda..nasılda anlamsızım nasılda saçmalıyorum ordan bakınca neden sanki neden geçirmiyorsun ki o deftere yine kendime sorup sorup saçmaladıklarım.. Duygularımı yazmak, hele ki çok karışıkken.. onları silinmiycek bir kalemle yazarsam çiçek kokulu defterime silemem ki onu anca karalarım oda yakışmaz boş olan sayfalara kurşun kalemle yazsam biliyorum ki ertesi gün okuduğum da hepsini silerim yakışmadınız siz buraya diye.. yani en iyisi müsfette kenarları yırtılan kağıtlarım üçe katlar koyarım bir romanın arasına, unuturum orda aylar yıllar sonra rastlarım belki silikleşmiş birkaç satıra..
