Annemle ben düğün alışverişine başlamıştık bile bir türlü gelinlik beğenemiyordum. En sonunda gözüme bi gelinlik çarptı çok güzeldi(mediada) Staples bi gelinlik zaten benim hayalimdi. Ama nerdeee maalesef ki bu gelinlik mağazanın en pahalı gelinliğiydi 10 bin TL çok para gelinliğe üzgün üzgün bakarken Zayn geldi. "Gelinlik seçtiniz mi?" Diye sordu bende "hayır hiçbiri güzel değil!" Diye çemkirdim sonra Zayn beğendiğim gelinliği göstererek "emin misin? Az önce camdan seni izlediğimde bu gelinliği okşuyordun." "Hiçte bile sadece bakmıştım ve beğenmedim!" Diye bağırdım beni kolundan tutup köşeye sıkıştırdı "Sana bana bağırmamanı söylemiştim Jaide!" Sesi oldukça soğuk ve sinirli çıkmıştı bende fısıldayarak "özür dilerim..." Dedim "özür dilemek bi işe yaramaz" "bana ne yapacaksın!" "Hiçbirşey ama... Belki..." Dedi ve dudaklarıma yaklaştı. Fısıldadı "Gerdek gecemizde bana yardımcı olabilirsin Jaide" dedi onu üstümden ittim ve "ne diyorsun sen be! saçma sapan konuşma! zaten seninle isteyerek evlenmiyorum! Sen babama dua et!" Diye çemkirdim tekrar üstüme yürüdü ve "Bende sana meraklı değilim zaten istesem bir milyon tane evlilik teklifi kapımda! Bütün kızlar bana hasta kızım seni isteyen yok!" Asla söylemesini istemediğim sözler ağzından döküldü.
Gözümden bir damla yaş süzüldü. Son söylediği cümle beynimde yankılandı "Bütün kızlar bana hasta kızım seni isteyen yok!" Demek öyle Zayn bey he... Benim adımda Jaide'se bende seni kendime aşık edicem...
Hiçbirşey söylemeden ilerlemeye başladım. Zayn arkamdan bağırıyordu "Jaide dur.. öyle demek istemedim ben..." Ve sustu ben ise alışveriş merkezine döndüm göerimdeki yaşları silip anneme beğendiğim gelinliği gösterdim ve almasını söyledim oda onayladı daha bir sürü iş vardı... Nerden tanıştım ben bununla...
***
Sonunda eve gelmiştik gelir gelmez kendimi koltuğa attım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...
Bir ses ile irkildim doğruldum yatağımdaydım muhtemelen annem beni kaldırıp buraya kadar getirmişti ve ben uyku sersemi olduğum için hatırlamıyordum. Cama taş atılıyordu baktığımda o suratla karşılaştım kim olabilirdi ki senin camına gecenin bu saatinde başka kim taş atabilir. Kendi kendime söylenerek aşağı indim.
"Ne var?!? Niye geldin!?" "Konuşmak istiyorum" "konuşacak bir şey yok sen beni istemiyorsun bende seni ailelerimizin zoruyla evleniyoruz bitti" dedim biraz düşündükten sonra cevap verdi "Olabilir sonuçta evleniyoruz şunu biraz ciddiye al ailem bunun zoraki bi evlilik olduğunu biliyor ama birbirimizi beğenip sevdiğimizi zannediyor ve onları kırmak istemiyorum" dedi hah inanmıyorum yaa şaka gibi "bitti mi!?" Dedim tavrımı bozmadan "bitti!" Dedi sertçe odun işte ne olacak. Yatağıma geri döndüm... Uyuyamıyordum...
***
Annem beni kaldırmaya geldi. Aynaya baktığımda gözlerimin altı mosmordu tabi birileri yüzünden sabahın beşinde yatmıştım. Bu gün salıydı yani düğünüme 4 gün kalmıştı ve Bende bir gram heyecan yoktu. İnsan kendi düğünü için mutluluktan uçar ben aksine üzülüyorum. Bugün alışverişe çıkacaktım tek başıma... mağazaya geldiğimde gözlerim onun elalarıyla buluştu burada ne işi vardı???
