Dreamt Love || Park Jimin | Completed ||

Chapter 7

~Chapter 7

~~~

"Tori and Lea, exchange seats" kinabahan ako sa pag-upo sa bago kong pwesto dahil seatmate ko na si Jimin. Awkward diba? Pero at my left side ay si Eunha.

*BREAK*

"Hi Kang Tori!" bati ni Meghan, Btw si Meghan ay ang kaklase ko na magaling kumanta.

"Hi Meg" matamlay na sabi ko.

"Alam mo ang pogi talaga ni Jimin noh? Oh my heart! haahahhaahaaa alam mo siya na talaga"

'ang landi mo din ano' sabi ng utak ko.

"Tori!!" sigaw ni Jimin

"Am I blushing right now? papalapit na siya!!" maarting sabi ni Meg.

'Excuse me din Meg, ako yata yung tinatawag niya, echosera mo din no -.-' sabi naman ng utak ko.

"Hi Jimin" bati ni Meg.

Hindi pinansin ni Jimin ang malanding babaeng ito, buti nalang sayo.

"O, Jimin bakit?" tanong ko.

"Napagisip-isip ko na kung pwedi ngayon nalng tayo gumawa sa report, kung okay lang sayo." sabi niya.

"Aahhh....pwedi, I mean of course!" sabi ko naman

"So, lets go?"  Papunta kami ni Jimin sa library para tapusin ang aming report.

"Jimin,," biglang nadulas sa mga bunganga ko ang pangalan niya.

"yes?"

"Ahh,,, sorry nakalimutan ko kung ano ang sabihin ko. tanga noh?" sabi ko.

Nagsasaliksik kami ng mga aklat pagkunan namin ng impormasyon. Kinuha ko ang aklat ng buod ng El Filibusterismo at may nahawakan akong kamay.

"Sorry Jimin, hindi ko nakita." daling-dali kong sabi. I can't keep my eyes off on to him, hindi ko naintindihan yung binabasa ko. Eyes on him then to the book. Him. Him. Him. Book. Him.

"Tori whats wrong about my face?" patay, this scene is very suspicious. "alam ko ng pogi ako kaya wag mo akong tititigan baka matunaw pa ako, sige gusto mo bang mawala ng napakapoging mukha na 'to?" makulit na sabi niya.

"Confidece 99.9%, kapal din noh?" napalakas koyung boses ko. then [remembered] 

"LIBRARY ITO" at sinundan din ako ng isang sermon ng librarian. "Tori mawalang galang na po alam kong naiintindihan mo ang salitang KEEP QUITE!, hindi ba!?" matary na sabi ng librarian.

"pasinsiya na po"sabi ko sa librarian.

"Halika na nga, tingnan mo ako na tuloy ang napapagalitan" mataray na sabi ko kai Jimin

"sorry" sabi niya ngunit nakatingin sa phone niya. At first binalewala ko nalang.

"Jimin, just reminding you na wag mong kalimotan dalhin ang visual ha at paki save na din sa USB ko ang mga mahalagang info." For the first time, nasayang ang laway ko sa isang taong napaka importante sa akin.

"Jimin.....Jimin!" sigaw ko.

"Aahh yes, sorry what did you say earlier? pardon please" sabi niya habang nakatingin sa phone niya.

"alam mo Jimin sinasayang mo lang ang laway ko " isang paandar ko pa kai Jimin. mauubusan na talaga ang pasensiya ko.

"masasayang ba ang laway?"

"alam mo Jimin, lahat nalang  dinadaan mo sa biro, matuto ka namang magseryoso" biglang ibinuga ng nga inip na inip na bunganga ko.

"Aah,,.. so...sorry Tori. I was just..... okay, sige, sorry na" paumanhin niya.

"look, these past few days stress talaga ako at sorry din dahil dinamay pa kita sa problema ko"

"no, you don't have to apologize..."  biglang napatahimik kami at takot na tumingin sa mga mata niya.

~to be continued