Τι γίνεται όταν το πιο δημοφιλής κορίτσι του σχολείου δεν θέλει ποια να είναι τόσο δημοφιλής; Τι γίνεται όταν η αποκαλούμενη "τσούλα" του σχολείου δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρεξηγημένη κοπέλα; Τι γίνεται όταν τα σκληρά κορίτσια του...
Όλοι στην τάξη είχαν μείνει άφωνοι, ενώ ο Κρις έτρεξε στην Μέλανι που έκλαιγε.
Κρ: Τι έγινε; Γιατί σε χτύπησε;
Καθ: Χοραν παιδί μου, θα το χειριστώ εγώ... Τι έγινε; Γιατί σε χτύπησε;
Μελ: Α-απλά...μ-μιλούσαμε...ε-εγώ φταίω...π-πρέπει να...τς μιλήσω...θα με μισεί...
Τότε χύπησε το κουδούνι.
Καθ: Όλοι έξω! Αν κάποιος δει την Μπελ, να την στείλει στο γραφείο μου!
Τα παιδιά βγήκαν έξω και άρχισαν να ρωτάνε την Μέλανι τι έγινε.
Αλ: Έτσι ξαφνικά σε χτύπησε; Είπαμε είναι τρελή, αλλά μέχρι ένα σημείο!
Κρ: Πες μας τι έγινε;
Μελ: Μιλούσαμε γι'αυτό που έγινε με τον Άλεξ και μετά...μετά της είπα κάτι που δεν έπρεπε...θα με μισεί τώρα...δεν το εννοούσα...μου ξέφυγε...
Κρ: Το ξέρω! Απλά τώρα πρέπει να την βρούμε!
Στην άλλη μεριά του σχολείου η Κάθριν ετοίμαζε τα πράγματα της. Μόλις βγήκε από την τάξη έπεσε πάνω σε κάποιον.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Κ: Συγγνώμη...Άνταμ!;...Γεια...
Α: Εμ...γεια.
Κ: Τι κάνεις;
Α: Καλά εσύ;
Κ: Καλά...
Α: Χαίρομαι...
Κ: ...ε, πρέπει να πηγαίνω...
Α: Ε, μπορούμε να μιλήσουμε κάποια στιγμή;
Κ: Για ποιο πράγμα;
Α: Ξέρεις...για το φιλί.
Κ: Α....ναι...το φιλί...
Α: Ε, ναι. Κοίτα αν δεν νιώθεις το ίδιο...
Κ: Δεν είπα αυτό...
Α: Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;
Κ: Σημαίνει πως δεν είμαι σίγουρη για το τι νιώθω.
Α: Δεν είσαι σίγουρη!; Αφού το ξέρουμε κι οι δύο πως νιώθουμε ακριβώς το ίδιο!
Κ: Μπορείς να μου δώσεις ακόμα λίγο χρόνο;
Α: Πόσο χρόνο θες ακόμα δηλαδή; Έχω κουραστεί να περιμένω ξέρεις! Ίσως τελικά να μην αξίζεις τον χρόνο μου!
Κ: Συγγνώμη!;
Α: Τι συγγνώμη!; Τόσο καιρό σε παρακαλάω κι εσύ... Ξέρεις κάτι; Ίσως τελικά είσαι ακριβώς σαν τις άλλες!
Κ: Α, ναι!; Λοιπόν ξέρεις κάτι;
Α: Τι;
Κ: Κι εσύ είσαι σαν όλους τους μαλάκες εδώ πέρα!
Α: Τι είπες;
Κ: Αυτό που άκουσες!
Α: Εμένα θα μου μιλάς καλύτερα!
Κ: Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν απαιτείται Άνταμ! Κι εγώ κουράστηκα να είμαι καλή με όλους και όλοι να μου φέρονται σαν σκουπίδι! Το κατάλαβες ή θες να στο ζωγραφίσω!;
Α: Τι!; Πώς θα το ζωγραφίσεις αυτό!;
Κ: Πφφφφ...αντίο Άνταμ!
Α: Ε, περίμενε!
Κ: Τι θες;
Α: Μια απάντηση!;
Κ: Σου είπα θέλω χρόνο, αλλά εσύ...
Α: Θα περιμένω! Το υπόσχομαι!
Κ: Αλήθεια;
Α: Ναι! Πάμε τώρα να βρούμε τους άλλους γιατί έχουμε δουλειά να κάνουμε.
.........................................
Γεια σας! Αυτό είναι το κεφάλαιο για σήμερα. Τα λέμε στο επόμενο. Φιλιά!
